کتاب بیژن و منیژه نشر انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

مجموعه‌ی نامه نامور برگزیده‌ی دوازده جلدی از داستان‌های شاهنامه‌ی حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر و حماسه‌سرای قرن چهارم ایران است. این مجموعه با نثری ساده و امروزی روایت شده است.

در کتاب بیژن و منیژه چنین می‌خوانیم:

«زمان درازی بود که بیژن و گرگین میان دشت به کمین گرازها نشسته بودند. بیژن نمی‌توانست آرام بنشیند، از شدت شور و گرگین نمی‌توانست شور حالی داشته باشد، از سر احساس زشت و تلخ حسد… به بیژن نگاه کرد. همیشه به آن همه نعمت که خداوند بی‌دریغ به بیژن بخشید بود حسرت می‌خورد. چه می‌شد اگر گرازی به سان کوه از علفزار بیرون می‌جست و این کمین‌گاه پوشالی در خون بیژن غرق می‌کرد؟»