کتاب شاهنشاه نشر بدرقه جاویدان

همه چیز به هم ریخته است، گویی پلیس همین الان به جستجوی خشن و عصبی خود پایان داده است. مجلات داخلی و خارجی همه جا پخش و پلاست، ویژه‌نامه‌ها، تیترهای بزرگ برای جلب توجه، او رفته است. تصاویر بزرگی از چهره‌ای لاغر و دراز، وجنات آن به گونه‌ای کنترل شده بود تا نشان دهد که هیچ تشویش یا شکستی در آن نیست و دیگر اصلا چیزی از خود نشان نمی‌دهد. نسخه‌های چاپ‌های بعدی با شور و پیروزی اعلام می‌کند: او بازگشته است.

چهره‌ای به شدت پدرسالارانه که قصد ندارد اصلا چیزی از خود بروز دهد، بقیه صفحه را پر می‌کند.

(و بین آن عزیمت و آن بازگشت، چه اوج شور و هیجان، خشم و دهشت، چه تعداد آتش‌سوزی !)

روی کف اتاق، صندلی‌ها، میز پذیرایی و میز تحریر، تلی از برگه‌های یادداشت، تکه‌های کاغذ و یادداشت‌هایی که به قدری با شتاب و بدخط و درهم برهم نوشته شده است که باید توقف و فکر کنم کجا این جمله را نوشتم "او شما را فریب خواهد داد و به شما وعده‌هایی خواهد داد، اما نگذارید فریب بخورید." چه کسی این جمله را گفت؟ کی؟ به چه کسی؟

یا با حروف درشتی که کل یک صفحه کاغذ را گرفته است، با مداد قرمز نوشته شده است: "باید به شماره ۱۸-۱۲-۶۴ زنگ بزنم." اما آن قدر زمان زیادی سپری شده است که به یاد نمی‌آورم که این شماره کیست یا چرا زنگ زدن به آن اهمیت داشت.

-از متن کتاب-