کتاب انتری که لوطیش مرده بود نشر بدرقه جاویدان

معروف‌ترین داستان کوتاه چوبک که انتری که لوطی‌اش مرده بود است یکی از تمثیلی‌ترین داستان‌های کوتاه ایرانی است. چوبک در این کتاب ادبیاتی نزدیک به زبان مردم عادی دارد که در مورد سرگشتگی بعد از آزادی است. او در داستان‌های دیگر این مجموعه هم روایت سیه‌روزی طبقه فرودست جامعه را دارد. چوبک با قلم واقع‌گرای خود به صریح‌ترین شکل ممکن تصویری از انسان امروز را عرضه می‌کند. بیان واماندگی‌های انسانی، جزئی‌نگری‌ها، درون‌بینی‌ها و زخم واکردن عقده‌ها از دیگر خصوصیات داستان‌های این مجموعه هست. انتري كه لوطی‌اش مرده بود داستانی میمونی به نام مخمل است که یک روز صبح متوجه می‌شود صاحبش که همان لوطی جهان است مرده. مخمل خوشحال می‌شود و با تصور اینکه آزادی پیداکرده در حالی که زنجیر درون گردنش سنگینی می‌کند به دنبال جایی برای استراحت می‌گردد اما در این میان حوادثی برای او رخ می‌دهد که در نهایت او را به سمت صاحبش بر می‌گرداند. در واقع در این داستان میمون نمادی است از انسان مسخ‌شده‌ی امروزی، چراکه چوبک در این داستان به خواننده نشان می‌دهد که حالا بعد از گذشت سالیان طولانی که مخمل با لوطی خود زندگی می‌کرد دیگر نه ویژگی آدم را داشت و نه ویژگی میمون. او دیگر عوض‌شده بود و میان این دو گرفتارشده و راه فراری ندارد.