کتاب جاسوس اول ‌شخص نشر برج

معرفی کتاب جاسوس اول شخص

سم شپرد، نمایشنامه‌نویس، بازیگر و نویسنده‌ی برجسته‌ی آمریکایی، در کتاب جاسوس اول‌شخص مرز بین واقعیت و توهم را در هم می‌شکند و مخاطب را به سفری درونی و پر رمز و راز دعوت می‌کند. این اثر مجموعه‌ای از تأملات ذهنی، خاطرات، رویاها و اعترافاتی است که به شکلی نامتعارف و سیال روایت می‌شوند.

داستان‌های این کتاب، گاه به نظر می‌رسد که قطعاتی پراکنده‌اند، اما در نهایت، همچون تکه‌های یک پازل، تصویری از روح انسانی را به نمایش می‌گذارند؛ روحی که درگیر خاطرات گذشته، هویت از دست رفته و پرسش‌های بی‌پاسخ درباره‌ی زندگی است. شپرد با زبانی موجز و ضرباهنگی خاص، احساسات و دغدغه‌های یک ذهن آشوب‌زده را روایت می‌کند.  حمیدرضا رفعت‌نژاد با ترجمه‌ای دقیق و هنرمندانه، توانسته است سبک خاص و منحصربه‌فرد شپرد را به فارسی منتقل کند و تجربه‌ای غنی را برای مخاطبان فارسی‌زبان فراهم آورد. انتشارات برج نیز این اثر متفاوت را به علاقه‌مندان ادبیات داستانی ارائه کرده است.

خلاصه کتاب جاسوس اول شخص نوشته سم شپرد

این کتاب که آخرین اثر شپارد محسوب می‌شود، در روزهای پایانی عمر او و در حالی که با بیماری لو گهریگ دست و پنجه نرم می‌کرد، نوشته شده است. بیماری‌ای که به تدریج توانایی‌های جسمانی او را از بین برد، اما نتوانست روح خلاق و هنرمندش را تسلیم کند. شپارد در این کتاب با زبانی شاعرانه و گاه تلخ، به بازگویی خاطرات، تفکرات و احساسات خود می‌پردازد و خواننده را به سفری عمیق به درون ذهن و روح یک هنرمند بزرگ می‌برد.

موضوع اصلی کتاب، بازتاب زندگی شخصی و هنری شپارد است. او در این اثر، با استفاده از روایت اول شخص و سوم شخص، به بررسی لحظات مهم زندگی‌اش می‌پردازد. از خاطرات کودکی تا تجربیاتش در عرصه تئاتر و سینما، از عشق‌ها و شکست‌هایش تا مواجهه با بیماری و مرگ. شپارد در این کتاب نه تنها به زندگی خود می‌پردازد، بلکه به مسائل فلسفی و وجودی نیز توجه می‌کند. او به این موضوع می‌پردازد که چگونه یک هنرمند می‌تواند تا آخرین لحظات زندگی، به خلق اثر ادامه دهد و چگونه هنر می‌تواند به انسان در مواجهه با مرگ کمک کند.

معرفی نویسنده کتاب جاسوس اول شخص

سم شپارد، نمایشنامه‌نویس، کارگردان و بازیگر مشهور آمریکایی، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های هنری قرن بیستم و بیست و یکم است. او در ۵ نوامبر ۱۹۴۳ در فورت شردان، ایلینوی به دنیا آمد و در خانواده‌ای نه چندان مرفه بزرگ شد. شپارد ابتدا در رشته دامداری تحصیل کرد، اما به طور ناگهانی با هنر آشنا شد و مسیر زندگی‌اش را به کلی تغییر داد. آشنایی با آثار ساموئل بکت، نمایشنامه‌نویس مشهور ایرلندی، تأثیر عمیقی بر او گذاشت و باعث شد به دنیای تئاتر و نمایشنامه‌نویسی علاقه‌مند شود.

شپارد در دهه ۱۹۶۰ به نیویورک رفت و در آنجا به تحصیل و فعالیت در عرصه تئاتر پرداخت. او به سرعت به یکی از چهره‌های شاخص تئاتر آوانگارد آمریکا تبدیل شد و نمایشنامه‌هایش مورد تحسین منتقدان و تماشاگران قرار گرفت.  در اواخر عمر، شپارد با بیماری لو گهریگ مواجه شد. این بیماری به تدریج توانایی‌های جسمانی او را از بین برد، اما نتوانست روح خلاق و هنرمندش را تسلیم کند. شپارد در این دوران، کتاب جاسوس اول شخص را نوشت و نشان داد که چگونه یک هنرمند می‌تواند تا آخرین لحظات زندگی، به خلق اثر ادامه دهد.

چرا باید کتاب جاسوس اول شخص را بخوانیم؟

یکی از دلایل اصلی که باید این کتاب را بخوانید، شرایط خاص نگارش آن است. شپارد این کتاب را در روزهای پایانی عمر خود و در حالی که با بیماری لو گهریگ دست و پنجه نرم می‌کرد، نوشته است. شپارد در این کتاب نشان می‌دهد که چگونه یک هنرمند می‌تواند تا آخرین لحظات زندگی، به خلق اثر ادامه دهد و چگونه هنر می‌تواند به انسان در مواجهه با مرگ کمک کند.

دلیل دیگر برای خواندن این کتاب، عمق و تأمل‌برانگیز بودن آن است. شپارد در این اثر، با استفاده از روایت اول شخص و سوم شخص، به بررسی لحظات مهم زندگی‌اش می‌پردازد. از خاطرات کودکی تا تجربیاتش در عرصه تئاتر و سینما، از عشق‌ها و شکست‌هایش تا مواجهه با بیماری و مرگ. او در این کتاب نه تنها به زندگی خود می‌پردازد، بلکه به مسائل فلسفی و وجودی نیز توجه می‌کند.

در بخشی از کتاب جاسوس اول شخص می‌خوانیم

قبل‌تر‌ها همیشه کله‌ی صبح از خواب بیدار می‌شدی، خیلی زودتر از من، حدودا پنج و شش صبح. یک چیز بوگندویی به خورد مکس می‌دادی. صدای قوطی فلزی را که می‌خورد ته سطل آشغال، شنیدم. هنوز هم صدای خوردن قوطی به ته سطل را می‌شنوم. همیشه‌ی خدا داشتی می‌رفتی سر کارت، در آن شهری که چندان دور نبود. به آن غله‌فروشی و آن قناری‌ها. یکی از همان شهرهای کوچک مستقل. قدیم‌ها این مملکت پر از این شهرهای کوچک بود. تا جایی که در خاطرم مانده، تو با مرغ‌ها هم سروکار داشتی؛ مرغ‌های خال‌دار، مرغ‌های لگ‌هورن، ردیف‌های تخم‌مرغ سفید. چند تایی هم مرغ اسپانیایی یادم می‌آید. تخم‌هایشان رنگ خاصی داشت. اصلا سفید نبود. آبی آسمانی بود. گاهی هم طیف سبز روشن. عادت داشتم در مرغداری کوچک خانه تماشایشان کنم.

پیشنهادهایی برای دوستداران کتاب جاسوس اول شخص 

اگر از خواندن کتاب جاسوس اول شخص لذت بردید و به دنبال کتاب‌های مشابه هستید، پیشنهاد می‌کنیم به سراغ این آثار بروید:

·      کتاب نامه به کودکی که هرگز زاده نشد نشر مجید

·      کتاب مسئله ی اسپینوزا نشر قطره

·      کتاب کافکا در کرانه نشر نیلوفر