کتاب در سایه اکثریت‌های خاموش نشر مرکز

همچنان که فوکو را فراموش کن چالش بازی‌گوشانه‌یی با مفاهیم قدرت و میل جنسی بود، در سایه‌ی اکثریت‌های خاموش نیز بازی بزرگ دیگری با گران‌مایه‌ترین مفاهیم اندیشه‌ی انتقادی ما است: امر اجتماعی، امر سیاسی، اطلاعات، ارتباطات، رسانه‌ها، و معناها. این جستار و مکمل آن («... یا، پایان امر اجتماعی»)، در کنار دو جستار دیگری که برای تکمیل این منظومه برگزیده شده‌اند («فروپاشی معنا در رسانه‌ها» و «توده‌ها: فروپاشی امر اجتماعی در رسانه‌ها»، در پرتو پاره‌هایی از دیگر متن مهم بودریار، مبادله‌ی نمادین و مرگ) آشوب طنزآمیز و تکان‌دهنده‌یی را تشکیل می‌دهند که کم‌تر شباهتی به سامان فکری و فلسفی امروز دارد. در این چشم‌انداز، آیا ستیز سخت این پسامدرنیست با پساساختارگرایی پیشتاز کنونی، که بدنامی و نام‌آوری او را به بار آورده، برای برجسته ساختن این بازی بسنده نیست؟