کتاب ائویم رقیه کبیری‮‬ نشر موغام

قاپی قاپاندی. دؤنوب باخدیغیندا ایکی گؤزلودمیر قاپی، بیر آشاغی، بیر یوخاری اونا باخیردی. گؤزلری‌نین بیریسی تپه¬سینده، او بیری¬ ایسه آیاغیندایدی. قاپی‌نین دؤرد بوجاقلی گؤزلری قاپالی¬ اولسایدی¬ دا، اونا دنیانین ان قورخونج گؤزو کیمی گلدی. موقت¬ده قالدیغی سلّولون قاپیسی‌نین بیر گؤزو واریدی؛ او دا تپه¬سینده‌ ایدی. 

ترپنمه‌دن قاپی‌نین اؤنونده آیاقدا قالدی. گؤردوک‌لرینه اینانا بیلمیردی. قره‌نی بورداگؤرمک... اؤزو ده هئچ تخمین ائتمه¬دییی بیر یئرده...

«اؤزویدو! یوخسا اوره¬ییم یئرسیز دؤیونمزدی. قیوریم توک‌لری، قاش-گؤزو، دوروشو هئچ دییشمه¬میشدی. آباجی دئمیشکن: «قرهخان» ایدی. گئنه یتیم اوشاخ‌لار کیمی قول‌لارین سینه‌سینده قیفیللامیشدی. سار-ساققالی هئچ ده اوزونه یاراشمیردی. نه ده بوی-بوخون آتیب! او دوروشوق... سهو ائتمیرم. لاپ ائله اؤزویدو. آباجی‌نین «قره خانی» ایدی، قره!..