کتاب درآمدی بر روش شناسی علم اقتصاد یداله دادگر نشر نی

با وجود همبستگی همه مباحث کتاب، شش فصل اول عمدتا جنبه نگرشی و مبنایی دارند و شش فصل دوم بیش‌تر جنبه روشی و مصداقی. به عبارت دیگر، اگر پیش‌درآمد و زمینه‌های مقوله روش‌شناسی اقتصاد، در قالب دو پایه اساسی ریخته شود، پایه اول می‌تواند شش فصل اول این کتاب را در برگیرد و پایه تکمیلیِ شش فصل بعدی را شامل شود. و از همه مهم‌تر اشاره به این نکته تکمیلی است که محتوای این دوازده فصل درواقع قلمرو روش‌شناسی اقتصاد را می‌پوشاند. در این قلمرو دست‌کم چهار محور مطرح‌اند. یکی بحث پیرامون روش مناسب جهت درک و یا ارزیابی نظریه‌های اقتصادی است. منازعه در کاربرد روش موردنظرِ پوپر، لاکاتوش، کوهن، فایرابند و امثال آن، در قالب این محور مطرح خواهد بود. محور دوم به بررسی قابلیت نسبی روش‌های مختلف قیاس، استقرا، آزمون تجربی و نظایر آن در پژوهش اقتصادی مربوط می‌شود و محور سوم به فرض‌های اساسی مکاتب مختلف درباره هنجارهای رفتاریِ کارگزاران ارتباط پیدا می‌کند و بحث از عناصری چون عقلانیت، مطلوبیت، حداکثرسازی منافع، نفع شخصی در مقابل نوع دوستی، و ذهنی بودن یا عینی‌بودن دانش صورت خواهد گرفت. سرانجام محور چهارم به قلمرو خود علم اقتصاد مربوط می‌شود.