کتاب کابوس‌های فرامدرن نشر مرکز

... می‌روم روی یکی از نیمکت‌ها می‌نشینم. برای کتاب و مجله نمی‌نشینم یا برای فکرهایی که ته‌نشین شوند و عابران بیایند و بروند و ماشین‌هایی که همیشه می‌آیند و می‌روند. همیشه که دروغ است، خودم شب‌های زیادی دیده‌ام هیچ ماشینی نبود توی این خیابان یا توی خیلی از خیابان‌ها، حتی اگر این‌جا تهران باشد. تهران است. تهران نیست؟!...

(از متن کتاب)