کتاب نقاشان کوبیسم از سزان تا پیکاسو نشر شهر پدرام

بر اساس حکایتی مشهور یک افسر آلمانی در جریان جنگ جهانی دوم از کارگاه پیکاسو در پاریس دیدن می کرد. وقتی نگاهش به تابلوی "گرنیکا" افتاد از آشوب نوگرایانه‌ای که در این نقاشی مشهود بود یکّه خورد و از پیکاسو پرسید: این کار شماست؟ پیکاسو آرام جواب داد: نه، کار شماست!! حجم‌گرایی یا کوبیسم به فرانسوی: Cubisme یکی از سبک‌های هنری است. کوبیسم در فاصله سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ به عنوان سبکی جدی در نقاشی و تا حد محدودتری در تندیس‌گری ظهور کرد، که از نقاط عطف هنر غرب به‌شمار می‌آید. ریشه واژه کوبیسم واژه «کوبیسم» از ریشه «Cube» به معنی «مکعب» اخذ شده‌است. این واژه را نخستین بار لویی وکسل منتقد هنری بکار برد. دوید هاکنی نقاش معروف در کنفرانس دانشگاه هاروارد در ۶ فوریه ۱۹۸۶ در این باره می‌گوید: امروزه کلمه کوبیسم برای آنچه که براک و پیکاسو انجام دادند عبارت بسیار ناهنجاری است. در واقع این را لویی وکسل، منتقد معروف، پایه گذاشت. او داشت اتفاقی را که افتاده بود درک می‌کرد و فکر می‌کرد کوبیسم یعنی مکعب‌ها و سطح‌ها. و این برچسبی بود که دیگر به آن زده شده بود. کوبیسم ماجرای مکعب‌ها نیست. این یک دید ساده انگارانه معمولی است که بشنویم کوبیسم از راه نوعی هندسه به تجرید می‌رسد.