کتاب سایکودرام نشر انتشارات ناهید

نمایشنامه‌نویسان بزرگ جهان بی‌تردید خصلت درمان‌گر تئاتر را می‌شناخته‌اند. شکسپیر به‌طور کامل بر این تعامل اشراف داشته است. استفاده‌های مکرر او از بازی در بازی حاکی از این فرایند است که تماشاگران تئاتر از طریق نظاره احساس‌های ناهشیارِ فرافکن‌شده بر بازیگران راهی به درون خویش می‌یابند که از هیچ طریق دیگری قابل وصول نیست. واقعیت نهفته در این پدیدار از چنان ژرفایی برخوردار است که از بطن آن رهیافتی پدید می‌آید که سایکودرام یا تجربۀ زیبایی‌شناسانه آزادی نام گرفته است.