کتاب مصاحبه های اریک رومر نشر انتشارات ناهید

«اریک رومر» در قریب به پنج دهه، با حرکت در مسیری انحصاری، نه فقط سبک را ارتقا داد بلکه ماهیت فیلم‌سازی را به چالش کشید و اثبات کرد چگونه می‌شود همیشه قصه‌هایی را تعریف کرد با شباهت‌های بسیار و عمیقا متفاوت! از میان موج نویی‌ها، رومر به شکلی اعجاب‌آور، مجموعه‌ای یک‌دست و درخشان از فیلم‌هایی را ساخت، روایت‌گر داستان‌های دخترها و پسرها/ زن‌ها و مردها، در گذر زندگی و روابط‌شان؛ داستان‌هایی که دست روی مصائب و کامیابی‌ها گذاشته بودند و با ظرافتی بی‌نظیر، انتخاب‌ها و دلایل انتخاب‌های چند نسل را به چالش می‌کشیدند. فیلم‌های رومر، از حکایت‌های اخلاقی تا چهار فصل و... چه زمانی که در فرانسه‌ی روز خودشان جریان داشتند و چه آن‌ها که به تاریخ و زمانه‌ای در گذشته می‌رفتند، همواره گویی کندوکاوی در اخلاقیات و نسبت شخصیت‌ها با شهرها، طبیعت، اقلیم‌ها و... بودند. پیوستگی و بافتار سینمایی این فیلمساز بزرگ فرانسوی، ارجاع به کتاب «مصاحبه‌های اریک رومر» را برای هر علاقه‌مند جدی سینمایی بیشتر می‌کند. فیلمسازی که خودش سال‌ها منتقد سینما بود و در کایه‌دو سینما می‌نوشت، در گفت‌وگوهایی که در این کتاب تجمیع شده(اولین گفت‌وگو با مجله‌ی فیلم کوآرتلی، تابستان ۱۹۷۱ و آخرین گفت‌وگو با مجله‌ی پوزیتیف در سال ۲۰۱۰ انجام شده) با همان درک و شهود یگانه‌اش، درباره‌ی سینما، ادبیات، نقاشی، معماری، مذهب، طبیعت و... حرف می‌زند و حتی مقولاتی که در طول سالیان میان مصاحبه‌ها تکراری به نظر می‌رسند هم، به دلیل جزئیات و دقت نظر رومر، بدیع و تازه جلوه می‌کنند. او که زمانی در کایه‌دو سینما نوشته بود: «تماشاگر ایده‌آل برای روسلینی کسی است که در میانه‌ی فیلم بتواند اقرار کند که تغییر کرده‌ام و نگرشم را تغییر داده‌ام.» فیلم‌هایی که می‌ساخت هم همین تأثیر را داشتند و کتاب پیش رو نیز برای خواننده‌ی هوشمند، حاوی همین تأثیر است.