کتاب دفعه ی بعد، آتش نشر چشمه

خواندن این کتاب کوچک به‌ قلم یکی از چهره‌های کلیدی ادبیات و تفکرِ اجتماعیِ امریکا احتمالاً بتواند دو کار انجام دهد: تصویر ما از امریکای سفید را پیچیده و بحرانی کند و هم‌زمان فضایی برای فکر کردن به شیوه‌های بیرون‌گذاری و حذف «و راه‌ها و آسیب‌شناسی‌های بازگشت و از نو به دست گرفتن سرنوشت و زندگی» بگشاید، آن هم به‌رغم فقدان تمایز سفید ـ سیاه در تجربه‌ی ما. بالدوین فقط از ستم نمی‌گوید. فقط به حقِ قربانیان برای خشمگین بودن نمی‌چسبد. از این می‌گوید که ستم با فرد انسانی چه می‌کند، چه نوع سوژه‌ای می‌سازد، چه توهمی می‌آفریند. کار او درعین‌حال نقدِ پاسخ‌های بری از صداقت و مملو از خودفریبی به ستم است: تکرار ساختار ستم‌پیشگی در ذهنیت کسانی که می‌خواهند نظمی دیگر بسازند اما نظمی دیگر نخواهند ساخت.