کتاب پرسیدن مهم تر از پاسخ دادن است نشر هرمس

کمی بیندیشیم: اگر کسی، حتی نه چندان فاضل و دانشممند، پاسخ‌های داده‌شده را مورد پرسش قرار دهد آیا ما، به عنوان کسی که مثلاً به اختیار قائلیم یا دانش خود را معتبر و درست می‌دانیم، یا به جاودانگی باور داریم یا با نظر آنان در باب علم یا معنای زندگی یا ارزش‌ها و واقعیت‌ها و... موافق نیستیم، نباید پاسخی درخورِ باور یا ایمان خود فراهم آوریم؟ از سوی دیگر، راهی که آنان ما را بدان فرا می‌خوانند عرصه خوداندیشی است و فلسفه‌ورزی، تمرینی که در پی خود، شاید در بادی امر آشوبناکی به همراه داشته باشد اما در نهایت علاوه بر دقت در باورها بعید نیست که شور ایمان و امید هم به ارمغان آورِد.