کتاب قانون مدنی زرتشتیان در زمان ساسانیان نشر انتشارات فروهر

کهن‌ترین زبان رسمی مردمان سرزمین بزرگ ایران اوستا نام دارد و آن زبانی‌ست که به وسیله کتاب‌های دینی زرتشتیان برایمان به یادگار مانده است. نظیر آن در سرزمین هند زبان سانسکریت است که آن هم از راه کتب دینی آنان یعنی (وداها) به دست‌شان رسیده است. زبان اوستا و سانسکریت هر دو آریایی و خواهر زبان‌اند که از مادر مشترک‌شان هیچ‌گونه آثاری در دست نیست. اوستا بزرگ‌ترین کتاب دینی ایرانیان باستان و زرتشتیان است که عظمت آن در خارج از ایران نیز شهرت بسزایی داشته و حاوی تمام علوم عصر خود بوده است. به موجب روایات قدیم،‌ به فرمان شاه گشتاسب کیانی اوستای زرتشت را بر روی دوازده هزار چرم گاو و به خط زر نوشتند که یک نسخه را جهت سند و حجت به (دژنبشته) یا کتابخانه تخت جمشید و دیگری را در گنج شیزگان در کتابخانه آتشکده آذرگشسب نهادند. بعداً نیز یک نسخه دیگر را به دانشمند معروف هندی به نام چنگر نگهاچ (شنگره چاریه) و دیگری را به حکیم یونانی به نام توتیانوس پس از اینکه در ایران به دین زرتشتی درآمدند داده شد که با خود به کشور هند و یونان بردند. علاوه بر این نسخه‌های بسیاری در طول زمان در آتشکده‌های معروف آن زمان جهت رونویسی و مراجعه ضبط شده بود. -بخشی از کتاب-