کتاب ابرهای همیشه آزاد اثر صابر کامل نشر انتشارات نگاه

باز از زخم زرد پائیز/ می‌­لغزد آرام/ سوخته برگی/ بی‌­صدا بر زمینه­ی ذهن خسته­ام. و بر نیزه‌بار خشک شاخه­ها می­خواند پرنده­ای که رنگ صدایش در لُختی باغ از باور برگ تهی­ست. ـ هر چند این برهنگی پایان پژمردگی نیست! که این سقوط بی­مقیاس بالیدن فصلی­ست سفید و پُر برف؛ بر فضای تاریک اندیشه­ام.