کتاب هملت: شعر بی کران نشر بیدگل

اولین‌بار این الکساندر دوما بود که گفت: «پس از خداوند، شکسپیر بیش از همه آفریده است»، جیمز جویس این جمله را در رمان اولیس خود آورد و بورخس، این استاد بی‌همتای بازگویی روایات، آن را دوباره نقل کرده است. این جمله اشاره‌ای ضمنی به تنوع بی‌شمار شخصیت‌های ابداعی شکسپیر دارد، شخصیت‌هایی که در زندگی واقعی همتایانی با این فصاحت و ظرافت ندارند و در میان آنها هملت سرآمد همگان است. هملت گونۀ جدیدی از انسان به شمار می‌آید که پیش از او هیچ‌کس همانندش نبوده است. تنوع و غنای شگرف هملت همان خصیصه‌ای است که از روزگار دکتر جانسون و کولریج تا به امروز کارگردانان، بازیگران، نویسندگان، منتقدان و تماشاگران را به تأمل در‌‌باب این نمایشنامه و شخصیت بزرگ واداشته است و هر تفسیری از آن به تفسیر دیگری راه گشوده تا بدین‌سان، پس از چهار قرن، معماری هملت: شعر بی‌کران بنا گردد، اثری که به‌نوبۀ خود به تفاسیر جدیدتری راه خواهد گشود.