کتاب عصبیت و رشد آدمی اثر کارن هورنای نشر بهجت

اگر کارن هورنای زنده بود من به او پیشنهاد می‌کردم در بالای کتاب با حروف درشت بنویسد: «ظلم بر خویش کند هر که نخواند ما را». عنوان این اثر نفیس را خود مؤلف «عصبیت و رشد انسانی» گذاشته. این عنوان خوانندگان فارسی زبان را به اندازه‌ای که شایسته یک چنین کتاب ارزنده‌ای‌ است جلب نمی‌کند. عنوان «طریقۀ رفع آفت‌های خوشبختی و رشد شخصیت» ـ که منظور واقعی نویسنده این کتاب است ـ مناسب‌تر به نظر می‌آید. چون درباره خوشبختی و رشد شخصیت مطلب مهمی را که اکثر اشخاص به درستی توجه ندارند این است که خداوند وجود انسان را طوری ساخته که خود به خود «باید» رشد کند و «باید» فضایل انسانی و نیروی معنویش قوت گیرد ـ عیناً همانطور که اگر نهال گلی را در باغچه بکارید خاصیت طبیعی‌اش این است که خود به خود محکوم است رشد نماید و به گل بنشیند. به عبارت دیگر همانطور که همه می‌دانند اگر غذای لازم را به بوتۀ گل برسانید و آفت‌های آن از قبیل شته و کرم و صدها علف هرزۀ آن را دفع کنید، بوتۀ گل به حکم قوۀ نامیۀ طبیعی خود به طور خودکار ناچار است رشد نماید؛ خوشبختانه نیروی معنوی انسان هم عیناً همین‌طور است. یعنی کافیست آفت‌های آن را که در این کتاب به خوبی توضیح داده شده رفع کنیم و آن وقت بگذاریم فضایل انسانی، یعنی همان‌هایی که مستقیماً ما را به سوی خوشبخت‌تر ساختن خود و دیگران می‌کشاند خود به خود رشد کند.