در مورد تاریخ و سرچشمه بوجود آمدن شطرنج روایتهای زیادی وجود دارد. قدرمسلم آن است که این بازی زیبا و فکری در ایران و یا هند که در روزگاران بسیار دور دارای فرهنگ مشترک بودند بوجود آمدهاست. بیشک زیباترین داستان از چگونه ساختهشدن شطرنج در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی از زبان پیری دانا بهنام شاهوی نقل شدهاست و روایت بهاین قراراست:
«پادشاهی در هند حکومت میکرد که همسری دانا داشت و از او پسری بهنام گو. پادشاه میمیرد و برادرش بهجای او به پادشاهی میرسد و همسر برادر را بهزنی میگیرد (مادر گو) و همسر از او هم صاحب فرزندی میشود به نام طلخند و این پادشاه هم پس از مدتی از دنیا میرود و همسر پادشاه تا بزرگ شدن شاهزادهها حکومت را در دست میگیرد. با بزرگ شدن شاهزادهها، هر یک مدعی تاج و تخت میشوند و هرکدام برای خود وزیر، سپاه، اسب، فیل، خدم و حشم... فراهم میکند. و سرانجام دو برادر در جنگی مقابل هم قرار میگیرند. گو که برادر بزرگتر بود و نیک اندیش، برادر کوچک را به صلح و تقسیم کشور دعوت میکند ولی طلخند برادر کوچکتر و بد سرشت قانع نمیشود و در جنگ همهی سربازان، اسبها و فیلهای خود را از دست میدهد و در آخر طلخند سوار بر فیل مات و حیرانشده از دیدن شکست جان میسپارد. گو با تابوت برادر به نزد مادر میرود و مادرِ داغ دیده او را سرزنش میکند و چگونگی کشتهشدن طلخند را جویا میشود. گو وزیر دانشمند خود را مأمور میکند تا دقیقاً صحنه نبرد را برای مادر شرح دهد. وزیر که به زبان ساده نمیتواند مادر را قانع کند صفحهی شطرنجی میسازد و جایگاه شاه، وزیر، اسبها، فیلها و... را با دو رنگ سیاه و سفید برای هردو شاهزاده مشخص میکند و بدینسان میدان نبرد را بهروشنی برای مادر توضیح میدهد.» جالب آنکه چنانچه حکیم ابوالقاسم فردوسی روایت میکند شطرنج در قدیم شامل یکصد خانه یعنی صفحهی شطرنج ده در ده بوده و دو طرف شطرنج دو مهره بهنام شتر نیز داشتهاست.