کتاب تحلیلی بر مهمترین مسائل زن و خانواده در ایران نشر انتشارات پژوهشکده زن و خانواده

بی‌شک مهم‌ترین دستاورد زن ایرانی در عصر نوین انقلاب اسلامی، تعیین روز میلاد زهره عصمت به عنوان روز زن توسط امام امت قدس‌سره بود. این اقدام میمون نه فقط به معنای طرح یک مناسبت و بزرگداشت یک شخصیت بزرگ تاریخی بلکه به معنای ترسیم جهت‌گیری حرکت زن ایرانی به سوی «زن برگزیده»، تدوین الگوی برنامه‌ریزی اجتماعی با محوریت شخصیت فاطمه علیهاالسلام و اعلام برتری «الگوی فاطمی» بر الگوهای رایج توسعه زنان در سرتاسر جهان بود. ترسیم «الگوی زن مسلمان» بر اساس توجه به سه بعد، فردی، خانوادگی و اجتماعی شخصیت فاطمه و تدوین برنامه عمل ملی بر اساس الگوی فاطمی است که می‌تواند خط پایانی بر تحقیر تاریخی شخصیت زن و آغازی بر شکوفایی تاریخی زن مسلمان باشد. تنها او که در بعد فردی شخصیت خود عبودیت و معنویت، حیا و عفاف، زهد و تقوا، صبر و گذشت، حکمت و معرفت و توجه به رضایت خداوند را درهم آمیخته بود، می‌توانست مظهر «عصمت الهی» گردد؛ و تنها او که در بُعد خانوادگی، مادری دلسوز و انسان‌ساز و همسری همراه و همراز بود که خانه را محور سازندگی ساخت و شأن خانگی زن را به گونه‌ای مباهات‌آمیز ارتقا داد می‌توانست اهمیت خانواده را در ایجاد تحولات تاریخی ترسیم نماید و از خانه مسیری به جامعه و تاریخ بگشاید؛ و او که در بعد اجتماعی، خروشی مقدس در برابر حاکمیت نامشروع، حضوری سازنده در جبهه‌های دفاع از ارزش‌ها و حمایتی مستمر از امام معصوم علیه‌السلام و جلوه ایثار و دیگرگرایی بود، توانست حضوری همیشگی در همیشه تاریخ تحولات اجتماعی بشر داشته باشد، و زخم ناشی از تحقیر جنس زن را التیام بخشد. مگر شخصیتی تحقیرشده و روحیه‌ای لگدمال شده می‌تواند یک تنه در برابر جبهه باطل سر برافرازد و تاریخ را با خطبه تاریخی خود به قضاوت نشاند؟ شخصیتی این چنین جامع را به حق می‌توان بزرگ‌ترین نشانه خداوند و «الگوی جامع زن مسلمان» نامید و او را مقیاس پیشرفت یا عقب‌گرد زنان یک جامعه دانست. متأسفانه پس از گذشت بیش از دو دهه از پیروزی انقلاب اسلامی و طرح الگوی فاطمی باید اعتراف کنیم که اقدامی اساسی و سازماندهی شده در جهت تبیین الگوی فاطمی و مبنا قرار دادن آن در برنامه‌ریزی کلان اجتماعی و تبدیل ابعاد وجودی ایشان به شاخصه‌های توسعه اجتماعی و انسانی صورت نگرفته است. می‌توان سطحی‌نگری، شعارزدگی، روزمرگی، کم‌کاری و التقاط را عوامل این ناکامی دانست.