کتاب سهم من از عشق اثر زینب رجبی نشر اهورا قلم

برگرد، نبودنت بهترین بهانه برای باریدن چشمهایم است، برای شکستن بغضم، اینجا جای خالی تو بیشتر از همیشه احساس می­شود. تن خسته­ام طاقت کوله­بار تنهایی را ندارد... بیا..... این کوله­بار طاقت­فرسا توان را می­گیرد و من چگونه دنبال تو بگردم تو نباشی هیچ کس نیست و من چقدر تنها می­شوم. بیا تماشا کن، ببین چگونه غبار، قاب عکس تو را در آغوش می­کشد و عکس چشمان زیبایت را در نظرم محو می­کند، ببین چگونه غصه­ها تک­تک لحظه­ها را برایم با درد با تنهایی نقاشی می­کنند. دیروز آسمان هم بغضش شکست، هر دو با هم گریستیم و در خود بارها و بارها شکستیم. تنهایی دردی کشنده است. اما من چگونه بمیرم در حالی که صدای ضربان بی­امان قلبت را می­شنوم، قلبی که در همین نزدیکیست شاید در سینه­ام... و چه سهمناک است که قلبت هست و خودت...، نه، تو هستی در سینه­ام، برای همیشه... کوله بار تنهاییم را به دوش می کشم....... حجم خالی تو چقدر سنگین است......