نان کامل یا ناقص؟! مسئله این است!

نان اصلی‌ترین غذای ما ایرانیان است. در گوشه‌وکنار این خاک پهناور و باستانی، هر قومی با ذوق و سلیقۀ خاص خود نانی می‌پخت و به همین دلیل تنوع زیادی در انواع نان تولیدی مناطق مختلف وجود داشت و پرمصرف‌ترین مادۀ غذایی کشور بود و در ادبیات و فولکلور این کشور نقش بی‌بدیلی داشت. الگوی پخت نان‌های گوناگون در هر منطقه تا زمان معاصر ادامه داشت، لیکن از زمان سرازیر شدن درآمدهای نفتی به کشور و ایجاد دولت بزرگ مرکزی، به‌دلایل سیاسی، الگوی چهار نان سنگگ، تافتون، بربری و لواش به‌عنوان نان اصلی و مورد حمایت یارانه‌ای دولت تعیین و اجرا شد که الگوی تحمیلی نان به مردم ایران به حساب می‌آید. این الگو و دخالت گستردۀ دولت در گندم و آرد و نان، هرساله هزینۀ کلانی برای دولت و نارضایتی فراوانی نزد مردم و نانوایان به وجود آورد و به نظر می‌رسد با کاهش درآمدهای دولت در سال‌های اخیر، این الگو در حال تضعیف است. در سال‌های اخیر در گوشه‌وکنار این کشور پهناور، نانوایان خوش‌فکری کمر همت به تصحیح الگوی نان کشور بستند و شبکه‌های اجتماعی نیز زمینۀ خوبی برای ارتباط، آشنایی و تبادل اطلاعات و تجربیات بین آن‌ها ایجاد کردند و موجبات تغییرات و بهبود بسیاری را در نان‌های سنتی فراهم آوردند که خوشبختانه با اقبال مردم نیز مواجه شد. یکی از نانوایانی که در این راه قدم گذارد، آقای شهریاری بود که توانست نان سنتی جدیدی ارائه کند و با استقبال زیادی نیز مواجه شده است. کتاب پیش رو حاوی نکات نغزی دربارۀ نان است و می‌تواند گام استواری در مسیر افزایش دانش و اطلاعات مردم و نانوایان درزمینۀ نان باشد. امید است نان جایگاه واقعی خود را نزد مردم و دولت بیابد و برای آن اهمیت درخوری قائل شوند و همه اطلاعات خود را دربارۀ نان ارتقا بخشند. دکتر لطفعلی بخشی