معرفی، خرید و دانلود کتاب مسئولیت مدنی ناشی از ساخت سازه

پیرامون ما انواع و اقسام مختلفی از سازه‌ها وجود دارند که هر کدام از جنسی خاص و برای هدفی مشخص ساخته شده‌اند و دارای شکل و فرمی متناسب‌اند. سازه‌ها از مجموعه‌ای َعضو چوبی یا فلزی تشکیل شده‌اند که نیروی وارد بر خود را تحمل و انتقال می‌دهند. مثلا همانگونه که یک صندلی وزن شما را تحمل و آن را به زمین منتقل می‌کند، سازۀ یک ساختمان نیز از مجموعه‌ای از اعضا مثل تیر و ستون و... تشکیل شده است تا بتواند نیروهای گوناگونی مانند وزن ساختمان و فشار ناشی از برف، باد، زلزله و... را تحمل کند و به زمین انتقال دهد. مسئولیت ناشی از طراحی و ساخت سازه، اشخاص متعددی را هدف قرار می‌دهد؛ از صاحب‌کار تا تکنسین‌های ساخت، پس لازم است ابتدا تعریف مشخصی از سازه ارائه شود. به یک ساختار معماری یا مهندسی ثابت که مجزا از دیگر ساختارها قابل تشخیص باشد، یک سازه یا ابنیه فنی می‌گویند؛ بنابراین سازه بخشی از حجم است که بارهای وارده را تحمل و به صورت مطمئن به محیط اطراف منتقل می‌کند و به عبارت دیگر، سازه، حافظ فرم خارجی اجسام در برابر بارهای وارده است. سازه یا آزاد است؛ یعنی اتصال مشخصی با زمین ندارد مانند هواپیما و یا ممکن است غیر آزاد باشد؛ یعنی اتصال مشخصی با زمین دارد. سازه ممکن است دائمی باشد مانند ساختمان‌ها، پل‌ها، سدها و دکل‌های برق و یا موقتی باشد مانند چادرهای نمایشگاهی، دکل‌های تبلیغاتی و داربست‌های فلزی مطابق مقررات ملی ساختمان، سازه بنایی واحد است که وجه‌‌های بیرونی آن در سطح و ارتفاع از زیر پی تا بالاترین نقطه، یک پیوسته معماری را تشکیل می‌دهد. با عنایت به موارد گفته شده و مطالعۀ مقررات قانون مدنی و قانون مجازات اسلامی، سازه را می‌توان مفهومی عرفی دانست و تشخیص مصادیقی از آن را از جانب عرف انتظار داشت، با این حال، تعریف معروف پلانیون که می‌گوید: «ساختمان‌ها با هر هدفی که هستند، ساخته شده‌اند و با هر مصالحی به‌هم پیوسته به‌صورت مصنوعی به نوعی که یک وحدت قابل تداوم را به وجود آورده‌اند، به شرطی که آنها روی خاک یا یک غیر منقول الصاق شوند» با هدف مادۀ ۳۳۳ و مقررات قانون مجازات اسلامی بیشتر سازگار است. در نظام حقوقی ایران، مادۀ ۴ قانون تملیک آپارتمان‌ها می‌تواند کمک مهمی برای تشخیص مصادیق بنا باشد.