کتاب مفاهیم قرآنی از دیدگاه روانشناسی مهرداد کلانتری نشر کنکاش

روانشناس دغدغه های خاص خود را دارد. برخی دغدغه ارتقاء علمی دارند از کارشناسی به کارشناسی ارشد و از ارشد به دکترا و برخی دغدغه کلینیکی دارند. دوست دارند کلینیک پررونقی داشته باشند و روانشناس کاربردی باشند. برخی دغدغه چاپ مقالات علمی و مشهور شدن بعنوان یک شخصیت جهانی را دارند. برخی دغدغه پیروی از مکتب خاصی را در روانشناسی دارند مانند روانکاوی، رفتار گرائی، شناخت گرایی، فراشناختی یا روان عصب شناسی. در تاریخ علم روانشناسی، همواره روانشناسانی بوده اند که دغدغه پیوند روانشناسی و دین داشته اند مانند ویلیام جیمز، استانلی هال، گوردون آلپورت، یونگ و در این زمان افرادی مانند کنیس پارگامنت، رابرت انرایت، مارتین سلیگمن، راجر والش و دیگران. در کشور ما ایران نیز در حالی که برخی از اندیشمندان اصرار دارند بر جدائی روانشناسی و دین، برخی دیگر مانند علامه محمد تقی جعفری اصرار دارند بر پیوند روانشناسی و دین. در حالی که برخی اصرار دارند علم و دین را از هم جدا کرده یا رودر روی هم قرار دهند و یا علم را جایگزین دین کنند، دانشمندان فراوانی نیز بودهاند مانند انیشتن، دکتر حسابی، دکتر گلشنی و دیگران که اصرار دارند بر پیوند علم و دین. بنابراین یکی از مبانی نظری مطالعات اسلامی در روانشناسی، پیوند علم و دین است. اصل دیگر پیوند روانشناسی و دین است.