کتاب شادی در قرآن مهرداد کلانتری نشر کنکاش

دین و معنویت دارای جنبه‌های فرهنگی مهمی در جوامع اسلامی هستند. بومی‌سازی این سازه‌ها یکی از ضرورت‌های اجتناب ناپذیر است. جوامع اسلامی تحت تأثیر فرهنگ قرآنی قرار دارند، از این رو لازم است مفهوم شادی در قرآن مورد بحث و بررسی قرار گیرد و در این زمینه فرهنگ‌سازی شود. باید توجه داشت که برخی از افراد، سازمان‌ها و گروه‌ها در غرب تمایل دارند که اسلام را دین خشونت، غم، غصه و گریه نشان دهند، در صورتی که شادی حقیقی را می‌توان در منابع اصیل اسلامی و بویژه قرآن کریم جستجو کرد. شادی با سلامت فرد و اجتماع رابطه دارد. از این رو، شادی را می‌توان به عنوان یکی از اولویت‌های فردی و اجتماعی تلقی کرد. شادی را میتوان بعنوان یک حق فردی و اجتماعی تلقی کرد. هر کسی حق دارد شاد باشد و از زندگی خود لذت ببرد، مشروط بر این که شادی او، مانع شادی دیگران نشود. در عین حال شادی باید با توجه به زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی بومی‌سازی شود. مفهوم شادی، ممکن است از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت باشد. در جوامع اسلامی، لازم است شادی از دیدگاه قرآن مطرح شود. با توجه به این که شادی بعنون یکی از بحث‌های روز جهانی در قلمرو علم روانشناسی مطرح شده است و با توجه به این که شادی دارای جنبه‌های فرهنگی- اجتماعی می‌باشد، سؤال اساسی این است که آیا در اسلام شادی وجود دارد؟ یا آن گونه که برخی ادعا کرده‌اند، اسلام تنها دین گریه، غم و اندوه است؟ آیا اولیای دین اسلام افراد شادی بوده‌اند؟ آیا پیامبر اسلام (ص) شخص شادی بوده‌اند؟ آیا حضرت علی (ع) فرد شادی بوده‌اند؟ آیا طلاب علوم دینی شادتر هستند یا دانشجویان دانشگاه‌ها؟ آیا اندیشمندان حوزوی شادتر هستند یا استادان دانشگاه‌ها؟ آیا در قرآن به موضوع شادی اشاره شده است؟ آیا قرآن شادی را برای مسلمانان تجویز کرده یا آن‌ها را از شادی بر حذر داشته است؟ برای پاسخ به این گونه سؤالات باید سراغ قرآن رفت و با قصد کشف حقایق قرآنی، واژه‌ها و آیات مربوط به شادی استخراج شوند و براساس منابع معتبر تفسیری و روائی، مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرند.