کتاب بر این در سیاه بسته یادداشتی نوشته ام سودابه دیداران نشر قطره

تمامِ شب صدای چرخ‌های قطار مجالِ خواب نمی‌داد شب انگار زیرِ لب چیزی می‌گفت که هر چه گوش تیز می‌کردم نمی‌شنیدم تمام لالایی‌های مادرم و شمردنِ همه گوسفندهای جهان به حلِ این معما کمک نمی‌کرد و صبح، پشتِ پرده‌های خاکستری کم‌کم از راه می‌رسید.