کتاب راهنمای تنظیم شرط داوری در قراردادهای بین المللی دوواک بیشاپ نشر مجمع علمی و فرهنگی مجد

از آن جا که اساس شرط داوری مبنی بر رضایت طرفین است، طرفین تا حد زیادی قادرند، شکل و شیوه‌ی داوری را خود طراحی نمایند. اولین و مهم‌ترین فرصت طرفین در به اختیار گرفتن روند داوری، هنگام تنظیم شرط داوری پدیدار می‌شود و در این روند، طرفین از آزادی زیادی برای مهندسی داوری به دلخواه خود بهره‌مندند. با وجود این، در تنظیم شرط داوری ملزومات زیادی باید رعایت گردد و مقررات خاصی نیز باید لحاظ شود که تبعاً این مقررات باید در نهایت وضوح نوشته شود. به‌علاوه یک شرط داوری را می‌توان در اشکال بسیار متفاوتی تنظیم نمود. با این حال باید توجه داشت، شکل واحدی از شرط داوری که قابل تسری به تمامی موقعیت‌های قراردادی باشد وجود ندارد. هر شرط باید به قدری دقیق طراحی شود که با ملزومات منحصربه‌فرد یک موقعیت خاص تطابق یابد. این ملزومات شامل انواع دعاوی، احتیاجات خاص طرفین و قانون حاکم می‌شود. به این دلیل که شرط داوری یکی از آخرین شروط در تنظیم قراردادهاست و بعد از توافق طرفین بر شروط اصلی تنظیم می‌گردد، غالباً طرفین از شروط استاندارد استفاده می‌کنند و یا به طرفی که دارای قدرت چانه‌زنی بیشتری است اجازه می‌دهند تا محتوای شرط را دیکته کند.