اتاق پذیرایی محل برگزاری مهمانیهای رسمی و پرتجمل، یادگاری از گذشتههای باشکوه و یادآور خاطرات خوش است.سالنی پر از عتیقهجات گرانقیمت،و نماد ثروت و قدرت ساکنانش است.نسل گذشته اتاق پذیرایی را چون پرستشگاهی میداند که باید آن را دستنخورده به نسلهای بعدی تحویل دهد، اما نسل جدید آن را قبرستانی میبیند که باید از نو بنایش کرد. نسلهای مختلف جامعهی آمریکا طی صحنههای دنبالهدار ساکن اتاق پذیرایی میشوند و در آن زندگی میکنند، عشق میورزند و در نهایت وصیتنامهی خود را برای فرزندانشان میخوانند. آ.ر.گرنی در اتاق پذیرایی با استفاده از لحنی طنز و نوستالژیک، تراژدی کمرنگ اما عظیم زندگی روزمره را نمایش میدهد و تاریخ ناگفتهی مردم آمریکا را باز میگوید، تاریخی که با اعتماد متقن به ارزشهای مستحکم سنتی آغاز میشود و با فروریزی نظام ارزشی قدیم و ظهور خلأ معنایی سرمایهداری به پایان میرسد.