غبار اتمی رمانی تاریخیـتخیلی است که برای بزرگسالان هم جذابیت دارد، داستان این کتاب بر اساس تجربه شخصی نویسنده، تاد استراسِر نوشته شده است. پرفروشترین نویسنده رمان نوجوان در سراسر دنیا و نویسنده معروف رمان «تنها در خانه».
اسکات پسربچه دوازده ساله داستان است. پدر او با در نظر گرفتن احتمال وقوع جنگ هستهای در آن سالها، همه پسانداز خانواده را صرف ساختن پناهگاهی برای مخفی کردن خانواده چهارنفرهاش در زیرزمین محل زندگیشان میکند.
در قسمتی از کتاب میخوانیم:
گاهی اوقات گرسنگی و حس زندانی بودن توی این زیرزمین سرد و بدبو آنقدر بد میشود که حس میکنم دیگر حتی یک لحظه هم اینجا، این پایین، دوام نمیآورم. یعنی به ریسکش نمیارزد که دچار مسمومیت رادیواکتیو شویم
اما برویم بالا و چند دقیقه خورشید را ببینیم؟ یعنی چند دقیقه آن بالا بودن آنقدر بد است؟