کتاب تجربه های کوتاه 29: بعد از مگریت نشر چشمه

تلما کلاه «کاسکت‌مانند» را به او می‌دهد و او آن را بر سر می‌گذارد. هریس سپس دوشاخه‌ی اتو را به پریز می‌زند و کلاه‌اش را بر می‌دارد و بادقت روی یک موز می‌گذارد و بدین ترتیب عدم توازنی را که بر اثر وزن دوشاخه و سیم اتو به وجود آمده است خنثی می‌کند. تلما متوجه این عمل نمی‌شود. تلما: نمی‌دونم چرا فکرم همه‌ش به اون فوتبالیست یه‌پایی ئه که با ماشین از پهلوش رد شدیم... تو فکر می‌کنی اون توُ چه پُستی بازی می‌کنه؟ هریس از صندلی پایین آمده و با حساسیت به دوروبر می‌نگرد. هریس: این‌جا یه کم تاریک ئه. در واقع نور طبیعی‌ئی که از پنجره می‌آید کافی نیست. تلما افکار خود را جست‌وجو می‌کند و دنبال کلید برق می‌گردد، که کنار در، سمت چپ صحنه، قرار دارد و چراغ سقف، و در حال حاضر، اتو با آن روشن و خاموش می‌شود.