«آنتوان چخوف» حتی اگر نویسنده بزرگی هم نبود، به سبب نقش بشردوستانهاش در خور آوازه جهانی بود. این را یکی از اساتید چخوف پژوه به نام «چارلز مایستر» بیان میکند. دستاوردهای چخوف بی چون و چرا هستند. او باهوش و تلاش خویش خانوادهاش را از فقر و فلاکت نجات میدهد. مدرسهها و بیمارستانها ساخت و به هزاران نفر به رایگان پزشکی آموخت و همچنین با گزارش خود درباره زندانهای جزیره ساخالین به بهبود وضع کیفری روسیه یاری رساند.
چخوف در برابر بیعدالتی در تمام اشکال آن ایستاد و برخی از بزرگترین داستانها و نمایشنامههای تاریخ ادبیات را نوشت و با تمام این احوال، بیشتر عمرش را درگیر نبردی باخته با بیماری سل بود. همان بیماری مهلکی که او را در چهل و چهار سالگی از پا درآورد.
چخوف به دلیل پر باری زندگی کوتاهش، پیچیدگی و ابهام آثارش و فراز و نشیب زمانهاش و زمانه پس از خودش دستخوش تعبیرهای بی شمار بوده است.