کتاب برف و سمفونی ابری نشر چشمه

مجموعه داستان پرداخت شده و جذابی است. تم گوتیک و ترس تقریبا در تمام داستانها مشترک است. نویسنده فرم را به خوبی بکار گرفته و در چند داستان سنگ تمام گذاشته. برخی از داستانها واقعا خوب و پخته از آب درآمده اند. یادمان نرود که داستان گوتیک حتی در سطح جهانی هم خیلی نمونه خصیصه نما و تمام عیاری ندارد، چه برسد به ایران(آلن پو را فاکتور بگیرید). ولی پیمان اسماعیلی در مجموع در کار خود در این مجموعه موفق عمل کرده و چند داستان به یادماندنی از خود به جا گذاشته است. نکته دیگر این که داستان ها قصه دارند و از جنبه نمایشی بالایی برخوردارند که این هم خوانش داستان را با لذت همراه میکند و هم لذت زیبایی شناسانه عمده ای به همراه دارد. میان حفره های خالی، مرض حیوان، لحظات یازده گانه سلیمان و گرای پنجاه و پنج داستانهای بسیار کار شده و جذابی بودند که تا مدت زیادی به روح خواننده چنگ خواهند زد.

مجموعه داستان وحشت. داستان‌ها متوسط بودن. حتی توی ایجاد وحشت هم خیلی موفق نبودن. از کل کتاب فقط جملهٔ پایانی داستان اول به شکل لذت‌بخشی وحشت‌انگیز بود. دو چیز ولی توجهم رو جلب کرد: یکی شکل متفاوت و متنوع روایت داستان‌ها. مثلاً یک داستان تماماً دیالوگی بین دو شخصیته، که ما فقط حرف‌های یک طرف رو می‌شنویم، و داستان ضمن همین دیالوگ روایت میشه. یا داستانی که گزارش پلیس از یک واقعه است، و مدارک و متن بازجویی‌های مختلف دنبال هم میان و روایت رو مثل پازلی تکمیل می‌کنن. یا داستانی که از زبان هیولای داستان روایت می‌شه و ما اینو نمی‌فهمیم تا اواخر داستان. دوم، فضای داستان‌ها که دور از شهر و اکثراً در کوه و برف اتفاق می‌افتن. بعضی اصطلاحات صخره‌نوردی و کوه‌نوردی نشون می‌ده که نویسنده احتمالاً با این رشته‌ها آشنایی داشته و همین باعث طراوت بیشتر داستان‌ها نسبت به داستان‌های به اصطلاح «آپارتمانی» نویسنده‌های امروزی می‌شه. 

با اینکه ادم بشدت ترسویی هستم و تموم داستانارو شب قبل از خواب میخوندم اما اونقدر نترسیدم که نتونم ادامه بدم بلکه بیشتر عطش داشتم واسه خوندن داستان بعدی،البته بعضی از داستاناش واقعا اگه بهشون فکر میکردی و میخواستی تصویرسازی کنی و بری تو دل داستان ،ترسناک بودن مثله اونجا که یه موجود داره سینه خیز رو کابل برق میره و دنبالته...

مجموعه داستان کوتاه برف و سمفونی ابری ، از خوندنش به شدت راضیم. کلن داستان ایرانی کم خوندم ولی ازون کتاب ها بود که بشدت گیرا بود و دوست داشتم تموم نشه. نویسنده در فضاسازی و تولید وهم و ترس خیلی خوب عمل کرده

عجب مجموعه داستان بی‌نظیری من چاپی‌شو دارم و هر از گاهی می‌خونم و می‌ترسم و لذت می‌برم! به ویژه از داستان مرض حیوان

کتاب شامل چند داستان در ژانر وحشت و ترس نوشته شده اما من به شخصه از داستان ها خوشم نیامد تنها داستان مربوط به تخت سلیمان برایم جذابیت داشت .

وحشتناک ترین تصورات از دنیای اطراف رو میتونین توی این کتاب پیدا کنین..من که تهوع گرفتم و ادامه ندادم..خصوصا قصه ی یک تکه شازده...

ژانر وهم آلود و وحشت، داستان های کوتاهه بیشترش لذت میبره آدم، ارزش مطالعه رو داره واقعا

مجموعه داستان سوررئال ، من بجز دو داستان آخر از بقیه ش خوشم اومد.

فضاهایی رعب آور سرد و کمی مرموز