کتاب نیکولا کوچولو نشر انتشارات محراب قلم

امروز، کلاس به رَنگِ سَبز است! قَرار است خانمِ مُعَلّم، شاگردانش را برای گَردِشِ عِلمی به دامَنِ طَبیعَت بِبَرَد تا آن‌ها با گیاهان آشنا شَوَند. ناظِمِ مَدرسه، با بَچّه‌ها به گَردِشِ عِلمی می‌رَود. وقتی شاگردها سَوارِ اُتوبوس شدند، آقای ناظِم بااِفتِخار گفت: «من طَبیعَت را خِیلی خوب می‌شِناسم.» یک ساعت بعد، اُتوبوس وَسطِ کِشتزارهایِ سَرسَبز، کنارِ جَنگلی کوچَک ایستاد. هوا آفتابی بود و آوازِ پَرَنده‌ها به‌گوش می‌رسید. آقای ناظِم با لذّت تَمام گفت: «آه! چه مَنظَره‌یِ زیبایی!... چه آرامِشی!» نیکولا که کنارِ آقایِ ناظمِ جَست‌وخیز می‌کرد، بُلَند گفت: «بَچّه‌ها بیایید!» بَچّه‌ها فوری هوراکُنان به دُنبالِ نیکولا دَویدند...