کتاب باران بمبئی نشر چشمه

امین

۱۳۹۷-۰۶-۰۶

2

آنچه بیش از همه در کل کتاب به چشم می آمد، آشنایی نویسنده با فرهنگ و دین و اساطیر هند است که مخصوصا در اوایل کتاب در قالب اسامی فراوان به آن پرداخته می شود، و دوم مهارت نویسنده در شرح روایی اتفاقات و داستانها و خاطرات است. جدا از این دو نکته که شاید انسان را به بازدید از هند ترغیب کند و تحسین خواننده را نسبت به قلم نویسنده برانگیزد، به نظرم داستانها بیش از اینکه روایتهایی جالب باشند، شبیه به شکل تفصیلی خاطرات بودند که جایی بین شرح سفرنامه و روایتی خیال انگیز از تجربه های شخصی قرار می گیرند. بنابراین، چندان به آنها به شکل داستان کوتاه نگاه نمی کنم و پرداختن به جزئیات فراوان و عرضه نامها را کمی خسته کننده می دیدم. به نظرم به شکلی هنرمندانه تر میشد بین جنبه واقعی داستانها هم ارتباط معنایی برقرار کرد و تنها در فضای مبهم و رازآلود زندگی در هند قدم برنداشت، گرچه چنین برداشتی بسیار سلیقه ای است

داستان های مجزا در سرزمین خیال و تنبلی و خدایان رنگارنگ چهار ستاره دادم از بابت این که دربیشتر موارد فرض بر این بود که مخاطب خدایان، اسامی مکان ها و یا رسوم‌مناطق را می داند. البته در مواردی توضیحات خوبی هم‌ داده شده بود. داستان پایانی واقعا اوج کتاب و هنر نویسنده بود. داستان خاویر به احاظ فراز و‌فرودها و کنش های شخصیت داستان بسیار جالب بود. داستان تئوسوفی گیج کننده بود. شاید دوباره خواندمش. داستان مانترا سردرگم و داستان مرگ های مادرترزا از ان هایی بود که یهو تمام شد‌ و با این که بسیار تکام دهنده بود انگار چندتصویر و شخصیت جذاب ( به زور کلمه مناسبی نیست ) به اصرار در یک داستان جا داده شده بودند.

کتاب تشکیل شده از داستانهای مجزا و جذاب که در عین حال در بعضی قسمتها به هم ارتباط ظریفی دارند. فضای رمز آلود، مرز باریک واقعیت و خیال، شخصیت های عجیب و خاص از جمله خصوصیات جالب این کتاب هست که خوندنش رو لذت بخش میکنه. شاید در ابتدا اسامی زیادی که در داستان اول کتاب ذکر شده، خواننده رو کمی گیج کنه ولی کافیه کمی حوصله به خرج بدید که خیلی زود به قسمتهای جذاب کتاب در همون ابتدا برسید.