کتاب روزها و رویاها نشر چشمه

به نظر من کتاب خاصی نیست . اصلا موضوع قابل توجهی نداره . نمیدونم نویسنده چی و میخواسته تشریح کنه ؟ یاس و بیهودگی یه هنرمند دهه شصت که باور خاصی نداره و هی داره بیخود میبینه زندگی و ؟ چرا آرش با پدر و مادرش نرفته آلمان ؟ چرا مونده و چرا عاشق بیتایی میشه که بچه داره در حالی که حوصله ی خودشم نداره ؟ کلافگی آرش و زندگی شون و فضای گبار گرفته ی داستان فقط حال مخاطب رو میگیره .و اینکه قهرمان داستان به نظرم خیلی فلسفی بافی بیخود کرده .خودش هم خط فکری خاصی نداشته. و مخاطب رو سرگردان میزاره که بلاخره که چی ؟

خیلی عذاب آور ، سخت خوان و ثقیل بود. بعضی جمله ها را حتی با چند بار خواندن هم نمی شد فهمید. نویسنده از تمام زندگی عادی و روابط آدم ها فلسفه بافته و نتایج فلسفی گرفته بود. نه میشه بهش گفت رمان، نه کتاب فلسفه. به پایان بردن کتاب صبر زیادی می خواد. مخاطب عام اصلا با کتاب ارتباط برقرار نمی کنه.

مهارتی که اقای یزدانجو با آن کار می کند، عالی است. تصاوير را وارد متن و متن را وارد تصاوير کرده است. (پيچاپيچي درخشان ) لذت بردم. خواندن را با شوق تمام کردم. چنین اثر برجسته ای بی نظیر است.

مثل اثار دیگر یزدانجو میشود خود او را باز در تمام متن دید افسانه های هندی، غرق نشدن در سیاست، وصف ظریف عاشقانه ها...ارجعاات ادبی و سینمایی و...

صد صفحه به کتاب محلت دادم اما تاثیری نداشت از پیام یزدانجو بیشتر انتظار داشتم مخصوصا با فرم عجیب شب بخیر یوحنایش

یک رمان فوق العاده که روابط زناشویی را به چالشی فلسفی می کشاند.عالی است