کتاب «حلزونهای خانه به دوش» نوشته سیدمرتضی آوینی (۱۳۷۲-۱۳۲۶) است.
آوینی فیلمساز مستند و روزنامهنگار حوزه دفاع مقدس بود که در سال ۱۳۷۲ بر اثر ترکش مین به شهادت رسید.
از او آثار بسیاری بهجامانده است.
این کتاب مجموعهای از مقالات شهید آوینی را دربارۀ جریان روشنفکری و نسبت آن با انقلاب اسلامی در حوزۀ فرهنگ، هنر و مطبوعات در بر میگیرد و مطالب آن از مجموعۀ مقالاتی که در طول سالهای ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۰ نگارش یافته گزینش شده است.
در این کتاب چهار مقاله منتشر شده است، که در بخشی از مقاله روشنفکران و معاصر بودن، میخوانیم:
«آنچه زمینهای آماده برای نشر مطالبی از این قبیل فراهم میکند، لیبرالیسم حاکم بر فضای فرهنگی و هنری کشور است. باید میان آزادیهای انسانی و لیبرالیسم تفاوتی آنسان که شایسته است قائل شد. در مواجهه با حکم حضرت امام، هویت حقیقی آزادیهای لیبرالیستی در دموکراسی غربی آشکار شد: «آزادی دین در غرب، نقابی است برای پوشاندن چهرهی انکار دین. برای جلوگیری از غلبه لیبرالیسم باید با این تفکر مبارزه کرد که: «ما باید آنگونه حرکت کنیم که پسندِ دنیای امروز و مجامع بینالمللی است». ضرورت ایجاد رابطه با دولتهای دیگر و مجامع بینالمللی اگر ما را بدان جا سوق دهد که بخواهیم معیار حرکت خود را پسند جهانی قرار دهیم، مسلّم بدانیم که آنچنان با شتاب به درون چرخدنده سلطه سیاسی استکبار غرب بلعیده خواهیم شد که حتی استخوانهایمان نیز خرد خواهد گشت».