کتاب آشنایی قبل از ازدواج
نسخه نمونه

مقدمه ی ناشر

تفاوت دنیای سنتی و دنیای مدرن در نحوه و سبک زندگی روزمره ی ما کاملاً نمایان است. در همه یا بسیاری از عرصه های زندگی ما دیگر آن گونه که در گذشته زندگی می کردیم، نیستیم. انفجار اطلاعات که آگاهی عمومی خصوصاً آگاهی زن ها را به همراه آورده است، رفع تبعیض ها، آزادی ها و آگاهی هایی که امروزه زنان از آن برخوردارند و در گذشته از آن برخوردار نبودند، اسباب و وسایلی که امروزه در اختیار داریم، امکان سفر، مشاهده و آشنایی با دیگر ملت ها، جوامع و فرهنگ ها را با آداب و رسوم گوناگون شان برای مان فراهم کرده است.
همه ی این ها به علاوه ی امکانات بسیار دیگری که اشاره به آن ها مجال وسیع تر می طلبد، تغییرات فراوان در نوع روابط زنان و مردان پیش و پس از ازدواج، پیش و پس از فرزنددار شدن و در طول زندگی مشترک پدید آورده است؛ تغییرات ذهنی و عینی. مدرنیته به علاوه ی انقلاب دانایی البته در همه چیز تاثیرگذار بوده است و ما نیز از امواج خروشان آن در امان نیستیم و حتماً باید تهدیدها را به فرصت تبدیل کنیم و از فرصت ها نیز کمال استفاده را بنماییم.
البته هر جامعه ای، خصوصاً جوامع شرقی و به ویژه جوامع منطقه ی جغرافیایی که ما در آن زیست می کنیم، آداب و رسوم و فرهنگ خاص خود را دارند و لذاست که بسیاری از متفکران مدرن معتقدند ما یک مدرنیته نداریم و مدرنیته ها بومی هستند و در هرجامعه ای «آن بت عیار به رنگی در آید».
بنابراین، برای همه ی جوامع نسخه ی یکسان نمی توان پیچید؛ چون تجربه ها مختلف است، زمینه های فرهنگی متفاوت است. درست است که گاه فرهنگ های غرب و شرق به شدت به هم نزدیک می شوند، ولی در مواردی هم به سختی می توان میان آن ها پل زد و از یکی به سادگی به سوی دیگری گذر کرد.
کتاب حاضر نیز، که در نوع خود یکی از بهترین، پرفروش ترین و کامل ترین کتاب هایی است که در امر روابط زن ها و مردها نگاشته شده است، از این قاعده مستثنی نیست و شاید برخی تجربیات اش به تمامه در این جا فابل اجرا نباشد، که خوانندگان ما، حتماً به این امر توجه دارند، اما این کتاب آموزنده تجربه های مفید و مثال های قابل استفاده ی بسیاری دارد و سبکی جدید از آشنایی زن ها و مردها را به ما یاد می دهد که شاید تاکنون با آن بیگانه بوده ایم و به آموختن اش نیازمندیم و خواهید دید.

از آن جا که هدف اصلی شما از ارتباط با جنس مخالف همانا یافتن همسری مناسب و ایده آل است، خوشبختانه سرانجام تلاش های شما ثمربخش بوده است و توانسته اید از راه هایی چون آشنایی های اینترنتی، معرفی دوستان، برخورد در موقعیت هایی چون مهمانی، رونمایی از کتابی شاخص، همایش های هنری و غیره با شوهر بالقوه تان ارتباط برقرار کنید. حال به شدت تحت تاثیر شخصیت مرد ایده آلتان قرار گرفته اید و عمیقاً به تداوم این آشنایی دل بسته اید و شواهدی نیز امید شما را تقویت می کند. به هر شکل از آن جا که زنی ازدواج خواه هستید، فرض بر این است که درنهایت با مرد ایده آلتان به طریقی آشنا شده اید و او نیز آمادگی خود را برای تداوم این آشنایی اعلام کرده است. بنابراین، طبیعی است که در این موقعیت منتظر تماس مجدد طرف مورد نظرتان باشید، اما این توقع نه تنها در روزهای اول پس از آشنایی اولیه محقق نمی شود، بلکه پس از گذشت هفته ها و حتی ماه ها نیز خبری از شوالیه ی سوار بر اسب سفیدتان نشده است. این مسئله به شدت ذهنتان را مشغول می کند و شما را وامی دارد که درباره ی ی علل منصرف شدن شخص مورد نظرتان اندیشه کنید. به این فکر می کنید که شخص مورد نظرتان یکباره دود شده و به هوا رفته است و هیچ اثر و نشانی از آن مرد مشتاق نیست. بله، پس از ناپدید شدن شوهر بالقوه زن ازدواج خواه درصدد یافتن ریشه ی این مسئله برمی آید. اما این موقعیت شکل دیگری نیز دارد و در برخی مواقع این زن ازدواج خواه است که از دسترس طرف مقابل می گریزد. گاهی زن در ارتباطی افکنده می شود که در آن برخلاف حالت اول، این مرد است که آشکارا خواهان تداوم آشنایی و ارتباط است و چون زن طرف مقابلش را مردی مناسب و شایسته نمی داند، از پاسخ دادن به تماسهای او خودداری می کند. اکنون این سوال مطرح می شود که چرا مرد ایده آل از زن می گریزد و چرا مرد نامناسب کنه وار به زن می چسبد؟ از آن جا که هر زنی مایل است که با شایسته ترین مرد ازدواج کند و این در نتیجه ی آگاهی، خویشتن داری و خودکاوی به دست می آید، زن هدفمند پیش از هر چیز باید به دلایل گریز فرد مورد نظرش برسد. برای دستیابی به این مهم زن باید این را به طور مستقیم از مرد گریزپایش جویا شود. اما متاسفانه در بسیاری موارد این امکان برای زن سرخورده وجود ندارد. مثلاً شرم و عزت نفس سبب می شود که فرد نتواند علت اصلی عقب نشینی مرد را از وی جویا شود. به این علت، این دسته از ازدواج خواهان باید دست یاری به سوی اشخاصی چون من دراز کند. چون من به طور حرفه ای واسطه و مشاور ازدواج هستم و طی سال ها اسباب آشنایی زوج های زیادی را فراهم کرده ام و در این کار ناکامی های تامل برانگیزی را نیز تجربه کرده ام. به همین دلیل بر آن شدم به هر طریق ممکن از چند و چون این ناکامی ها آگاه شوم.
منظور از ناکامی در این کار (موسسه ی همسریابی) این است که گاهی زنان آماده ی ازدواج بسیار شایسته ای را به مردان مستعد معرفی می کردم و در حالی که به آینده ی این آشنایی امیدوار بودم، در کمال ناباوری با سرخوردگی و ناکامی مواجه می شدم. این مسئله هم عزت نفس موکلم را مخدوش می کرد و هم از اعتبار حرفه ای من می کاست. بنابراین، مصمم شدم به طور مستقیم و صریح از علل قطع شدن رابطه از طرف مردان آگاه شوم. به این منظور طی ده سال پژوهش با ابزارها و شگردهای ویژه درصدد رازگشایی از این مسئله برآمدم. در این راستا به اتفاق همکارانم در این پروژه ی علمی و دقیق با هزار مرد مستعد ازدواج گفت وگو کردم تا از علل واقعی سرخوردگی یک مرد از یک رابطه آگاه شوم و بتوانم در حد توان خود شانس ازدواج زنان هدفمند را تقویت کنم. زیرا همان گونه که گفته شد، توانایی حاصل آگاهی است.
بله، فرد برای موفقیت در ارتباط پیش از هر چیز نیاز به آگاهی اصولی دارد تا بتواند رفتارهای نادرست خود را در برخورد و قرار اول رفع کند و پیامد آن با جذب مرد مورد نظر خود و پایدار ساختن ارتباط، اسباب شناخت بهتر یکدیگر را فراهم آورند. نکته ی مهمی که باید همواره آویزه گوش ازدواج خواهان باشد، این است که اگرچه هرگز بر اساس داده های برخورد اول نمی توان درباره ی ی شخصیت واقعی فرد به درستی قضاوت کرد، اما برداشت اولیه نقش مهمی در تداوم یا قطع آشنایی ایفا می کند. بنابراین، فرد برای ریشه دار کردن ارتباط خود چاره ای ندارد جز این که با روش و منش جذب کننده ی خود طرف مقابل را به آینده ی این ارتباط امیدوار کند. این مهم از خودشناسی و خودکاوی حاصل می شود و خودشناسی پیش برنده و راهگشا نیز حاصل بررسی های بی طرفانه ی ارتباط های ناموفق پیشین است. با این همه فرد نباید از نظر نارسایی های رفتاری ذهن خود را مشغول بی سرانجامی چند آشنایی اولیه کند، چون در این موقعیت ها نمی توان نقش اضطراب در ارتباط را نادیده گرفت. اما اگر چند تجربه ی پی درپی فرد با سرخوردگی مواجه شود، دیگر نمی توان گناه را به گردن اضطراب انداخت. زیرا شکست های متوالی آشکارا بیان گر مشکلات ارتباطی فرد است و در این صورت فرد تنها در صورتی می تواند به هدف دست یابد که صادقانه و واقع بینانه اقدام به رفع ویژگی های منفی و بازدارنده ی خود کند. در غیر این صورت به مرد مورد نظر خود دست نخواهد یافت. ویژگی کتاب حاضر این است که به علت مسلح بودن به داده های میدانی (نظرسنجی از هزار مرد در آستانه ی ازدواج) ابزارهای خودسازی و رفع مشکل را در اختیار دیگران قرار می دهد تا بتوانند در برخورد مهم و تعیین کننده ی قرار اول تاثیرات مثبتی بر شوهر بالقوه بگذارد. در حوزه ی ارتباط نیز مانند هر حوزه ی دیگر، کامیابی حاصل آگاهی و خودشناسی است و ظرایف و نکات و واقعیات مندرج در این کتاب این اهرم قوی و برگ برنده را در اختیار ازدواج خواهان قرار می دهد تا بتوانند از هر فرصتی به بهترین صورت استفاده کنند. زن و مرد بخش بزرگی از عزت نفس و سلامت روان خود را از زناشویی رضایت بخش کسب می کنند، در حالی که اکنون ازدواج ها از ثبات لازم برخوردار نیستند. به هر شکل، خبر بد این است که در بخش اول این کتاب خوانندگان با ویژگی های دفع کننده ی شخصیت خود آشنا می شوند و خبر خوب این است که در بخش دوم، خوانندگان با ویژگی های مثبت و جذاب خود آشنا می شوند.
روشن است که د راز موفقیت در گروی تقویت بیش تر خصوصیات جذاب و مهار ویژگی های مشکل ساز خواهد بود.

کدام یک از دو گزینه ی زیر در یک ارتباط پایدار و ثمربخش درست است؟
الف. هدف از قرار رسیدن به شناخت درست از شخصیت همسر بالقوه است.
ب. هدف از قرار اول این است که فرد به هر شکل ممکن لوازم تحقق قرار دوم را فراهم آورد.
از آن جا که هدف خوانندگان این کتاب دستیابی به ازدواج است، عقل سلیم حکم می کند که ازدواج خواهان گزینه ی دوم را انتخاب کنند. زیرا هیچ کس نمی تواند در یک دیدار و نشست گذرا به درک درستی از شخصیت و ماهیت طرف مقابلش نایل شود. در قرار اول اشخاص تحت تاثیر شرم، اضطراب، ظاهرسازی، اشتیاق، خویشتن داریی و غیره هستند که این ها مانع از کشف شخصیت همسر بالقوه اش می شود. این مهم در اثر گذشت زمان حاصل می شود تا فرد بتواند با چشمانی کاملاً باز همسرش را انتخاب کند. بنابراین هدف ازدواج خواهان باید این باشد که تا حد ممکن اسباب تداوم قرارهای بعدی را فراهم آورند تا هرچه بهتر از شخصیت طرف مقابل خودآگاه شوند، زیرا این انتخاب می تواند بیش از چهل سال از زندگی هر کس را به طور بنیادی تحت تاثیر قرار دهد. با توجه به این واقعیت، هدف اصلی یک زن ازدواج خواه باید این باشد که در دیدار اول از خود یک شخصیت جذاب، گیرا و پرکشش به نمایش بگذارد. خون گرمی، خوش مشربی، آداب دانی و نکته سنجی زن یک مرد شایسته را به ازدواج متمایل می کند. نکته ی مهمی که همواره باید آویزه ی گوش ازدواج خواهان باشد، این است نباید خود را از هول حلیم در دیگ سوزان بیندازند و جهت تداوم آشنایی هرگز نباید شخصیت خود را دگرگون سازند، به ویژه اگر این شخصیت سالم و پویا باشد. اگر زنی خوش مشرب، برون گرا، سازگار، صمیمی و خودساخته است هرگز نباید جهت خودنمایی و جلب توجه متوسل به این شود که شخصیت خود را به گونه ای دیگر نمایش دهد. زیرا ارتباط پایدار حاصل خودباوری و حرمت نفس است و این خصوصیات سازنده ی شخصیت پویا است که در ارتباط منجر به اعتماد به نفس می شود. با این همه، چون در شرایط کنونی دست یابی به شوهری ایده آل دشوار شده است، باید یا حد ممکن شانس خود را تقویت کرد و این از تداوم دیدارهای آشنایی و شناخت یکدیگر حاصل می شود.

بدون تداوم آشنایی هدف ازدواج حاصل نمی شود. در مقام یک کارشناس ازدواج که از نزدیک دستی بر آتش دارد، باید بگویم که متاسفانه امروزه شکست آشنایی های اولیه در قیاس با دهه های گذشته بیش تر است. زیرا ازدواج حاصل آشنایی پایدار است و متقاضیان در شرایط ارتباطی کنونی با دشواری های بیش تری مواجه هستند. ه نظر من عوامل چندی در این مهم نقش دارد که از جمله می توان به آشنایی های اینترنتی، سخت گیری و مشکل پسندی مجردها و آسان تر شدن ارتباط های خارج از چهارچوب اشاره کرد. اکنون این پرسش مطرح می شود که سه عامل فوق چگونه برای ازدواج مانع می تراشند؟
الف. آشنایی های اینترنتی: امروزه اینترنت این امکان را در اختیار افراد قرار داده است که نه تنها آسان تر به آشنایی دست یابند، بلکه تا جایی که ممکن است این آشنایی های رمانتیک را افزایش داده است. افراد با قرار دادن اولویت ها و ویژگی های خود در شبکه های اجتماعی به سادگی با اشخاص مورد نظر خود ارتباط برقرار می کند و سپس به این آشنایی مجازی صورت عینی می بخشد. در بسیاری از موارد این آشنایی ها در دیدار اول قطع می شود، در حالی که گاهی دو طرف می توانند گزینه ای مناسب برای ازدواج با یکدیگر باشند. علت اصلی این ناکامی این است که ارتباط ها و آشنایی های اینترنتی فرد را به این باور رسانده است که گزینه های بی پایانی در پیش رو دارد. بله، یکی از علل تداوم تجرد جوانان امروزی این است که این اشخاص درگیر این ذهنیت بی اساس هستند.
ب. انتظارات نامعقول: چنان که در فوق اشاره شد، آشنایی های اینترنتی سبب شده است که فرد در مقایسه با آشنایی های سنتی به این پندار برسد که از انتخاب های نامحدودی برخوردار است و این ذهنیت فرد را به سوی غربال هرچه بیش تر گزینه های مناسب سوق می دهد. این امر فرایندی زمان بر است و نه تنها فرد را دچار مشکل پسندی و سخت گیری می کند، بلکه با از دست دادن فرصت درنهایت از گردونه ی رقابت نیز حذف می شود.
پ. عدم پذیرش: از آن جا که آشنایی های اینترنتی هیچ نیازی به تماس های تلفنی و فیزیکی ندارند و تنها نیازمند ارسال یک پیام و فشردن چند کلید هستند، فرد گزینه های مناسب را به مراتب ساده تر حذف می کند.

از دلایل مشکل پسندی جوانان امروزه می توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. ارتباط های بیش تر امروز: شواهد موجود نشان می دهد که آشنایی های قبل از ازدواج امروزه به مراتب بیش از گذشته است. افزایش میزان متوسط سن ازدواج در ایالات متحده از بیست وسه سال و نیم در سال های دهه ی هشتاد به بیست وشش سال و نیم در سال ۲۰۰۶ آشکارا مشکل پسندی جوانان امروز را در مورد ازدواج ثابت می کند.
۲. ارتباط های عمیق تر: از آن جا که امروزه در ایالات متحده تقریباً از هر دو ازدواج یک مورد با ناکامی مواجه می شود و مشکلات و عوارض شکست زناشویی بازتاب های فراوانی دارد، اشخاص با هوشیاری بیش تری وارد ارتباط پایدار می شوند. به عبارت دیگر، امروزه اشخاص جهت گزینش همسر دوران نامزدی و آشنایی بلندمدت تری را تجربه می کنند. از آن جا که افراد در ارتباط های طولانی بیش تر به روش و منش طرف مقابل دقت می کنند و می خواهند نارسایی های رفتاری و شخصیتی همسر بالقوه ی خود را بزدایند، با وسواس و حساسیت بیش تری همسر مناسب خود را انتخاب می کنند که این امر به طولانی تر شدن دوره ی تجرد فرد می انجامد.
۳. خودشناسی دقیق تر: می گویند آدم مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید می ترسد! فراگیر شدن سرخوردگی در ازدواج سبب شده است که نه تنها فرد دوره ی نامزدی طولانی تری را تجربه کند، بلکه در عین حال از طریق مطالعه ی کتاب های کاربردی روانشناسی درباره ی ی گزینش همسر مناسب، هرچه بیش تر به سخت گیری و مشکل پسندی خود دامن می زند و حاصل آن چیزی جز به تعویق افتادن ازدواج نیست. همچنین، امروزه نقش ارتباط جنسی در نزدیک کردن دو نفر به یکدیگر در مقایسه با گذشته آشکارا بی رنگ شده است، زیرا تجارب قبل ازدواج محسوساً بیش تر از دهه های گذشته است. همان طور که ملاحظه می شود، مسایلی از این دست سبب شده است که سن ازدواج در جوامع مختلف افزایش یابد و تاخیر در ازدواج نیز سبب می شود که بر تعداد اشخاص محروم از ازدواج افزوده شود.

با توجه به آن چه اشاره شد، شرایط دگرگون امروز انتخاب نهایی ازدواج خواهان را دشوار کرده است. با این همه، نکته ی مهمی که همواره باید آویزه ی گوش کرد، این است که «موانع ازدواج» به هیچ وجه نوظهور نیستند و به زمان و مکان خاصی تعلق ندارند. به زبان ساده تر، این مشکل در گذشته نیز وجود داشته است، اگرچه به شدت امروز نبوده است. با توجه به این واقعیت، معتقدم که مانع اصلی پیش روی ازدواج جوانان گرایش افراد این دوره به واکنش های غریزی و تصمیم گیری های آنی و فوری درباره ی ی اطلاعات ظاهری چون پوشش شخص در دیدار اول، تن صدا، چگونگی رفتار فرد و غیره است. بله، فرد به علت پردازش سریع داده های ظاهری به سرعت به تصمیم نهایی می رسد و چون این واکنش های غریزی و احساسی است، در بسیاری از موارد در همان دیدار نخست ارتباط قطع می شود. در حالی که شکل گیری یک ارتباط ماندگار نیاز به تداوم آشنایی و عبور از لغزش گاه دیدار اول دارد تا فرد به شناخت بهتری از شخصیت و فردیت طرف مقابل دست یابد. این هدفی است که این کتاب آن را با جدیت دنبال می کند و در این راستا ظرایف و راه کارهای سودمندی را در اختیار متقاضیان قرار می دهد. در این خصوص یافته های گویای آقای جان مالوی، مولف کتاب «چرا مردان با برخی از زنان ازدواج می کنند و از ازدواج با برخی دیگر سر باز می زنند؟» نیز تامل برانگیز است. بر اساس نظرسنجی این محقق، کاشف به عمل آمده است که بیست درصد متاهلان در هنگام خروج از دفاتر رسمی عقد و ازدواج مدعی بودند که در قرار اول به هیچ وجه به طرف مقابلشان گرایش صددرصد نداشته اند و علاقه و دلبستگی در اثر تداوم جلسات آشنایی حاصل شده است. همان طور که از نتیجه ی این پژوهش میدانی برمی آید، واکنش های هیجانی و احساسی در مردمان این روزگار به دلایل چندی ریشه دار است. افراد در دیدار نخست هرگز نمی توانند درک درستی از جذابیت های پنهان همسر بالقوه ی خود داشته باشند و باید تا حد ممکن این آشنایی را به دیدار دوم بکشانند. روشن است که دستیابی به این هدف پیش از هر چیز در گرو جذابیت دیدار نخست است و دستیابی به این امتیاز نیز در گرو آراستگی به هنری است که ظرایف و لوازم آن در این کتاب از نظر خوانندگان خواهد گذشت. برخورداری از این امتیاز (جذابیت شخصیتی) مستلزم این است که فرد صادقانه و بی طرفانه و با ریشه یابی مسایل از دلایل پنهان قطع ارتباط خود با شوهر بالقوه اش آگاه شود. زیرا از قدیم گفته اند که توانایی حاصل آگاهی همه جانبه است.

در حوزه ی آشنایی و روابط اجتماعی مردان از فرایند مخصوص به خود استفاده می کنند. موفقیت در این عرصه طلب می کند که زنان هرچه بیش تر از این فرایند آگاه شوند. تجربه ی بلندمدت در این زمینه در مقام یک مشاور و واسطه ی ازدواج، من را به این باور رسانده است که فرایند همسرگزینی مردان شامل سه مرحله ی گزینش، مرحله ی ارزیابی و مرحله ی پذیرش است. در مرحله ی گزینش، مرد به مثابه فردی است که با در دست گرفتن و تکان دادن شدید یک آبکش سعی می کند تا حد ممکن گزینه های پیش روی خود را حذف کند. محرک این رفتار مرد برخاسته از انگاره ها و ذهنیات خودساخته است و چون مرد می خواهد از انبوه گزینه ها خلاص شود، با شدت بیش تری آبکش خود را تکان می دهد. باری زمانی که پس از غربال کردن درنهایت همسر بالقوه اش را می یابد، به مرحله ارزیابی می رسد. در این مرحله مرد ویژگی های مثبت و منفی طرف مقابلش را در کنار هم قرار می دهد و هنگامی که به این باور رسید که ویژگی های مثبت زن بر ویژگی های منفی اش پیشی می گیرد، وارد مرحله ی پذیرش می شود. در مرحله ی پذیرش نقاط مثبت زن بر نقاط منفی او می چربد و مرد درصدد پذیرش کامل زن برمی آید. نکته ی قابل توجه این است که هرچه شناخت مرد از زن بیش تر می شود، به همان نسبت مولفه ی سوم این فرایند قوی تر می گردد. چنان که ملاحظه می شود، بر اساس این فرایند متوالی پیش از آن که فرد برگزیده شود، باید در آبکش مرد باقی بماند. واضح است که مادامی که زن در غربال مرد گیر نکند، فرصتی برای پیوند باقی نمی ماند و چون این گزینش بسیار شتاب زده و غریزی است، به باور من شایستگان بسیاری در این مرحله حذف می شوند. بنابراین، پیوسته در این کتاب به ازدواج خواهان توصیه می شود که تا حد امکان فرایند شناخت را به دیدارهای دوم و سوم و بیش تر بکشانند. زیرا تداوم آشنایی سبب می شود که فرد شناخت کارآمدی از شخصیت و حقیقت طرف مقابل کسب کند.

با توجه به آن چه به آن اشاره شد، اکنون می دانیم که بسیاری از شایسته ها در مرحله ی اول فرایند گزینش مردان از غربالشان خارج می شوند. در حالی که موفقیت در این زمینه در گرو برخورداری از ارتباط پایدار است. اکنون این پرسش مطرح می شود که چگونه می توان از مانع اول عبور کرد و در آبکش فرد مستعد ازدواج باقی ماند؟ پاسخ این است که این شرایط شباهت آشکاری با کاریابی دارد. همان طور که متقاضی یک شغل در یک شرکت خواهان باقی ماندن در غربال فرد مسئول گزینش کارکنان است و موفقیت در فرایند گزینش مستلزم تحت تاثیر قرار دادن فرد گزینش گر است، فرد باید پیشایش آراسته به لازمه های این مهم باشد. به زبان دیگر، فرد باید پیشاپیش خود را برای این مصاحبه ی کاری آماده کند. شایستگی در این کار نیز شامل سه مرحله ی آمادگی، چگونگی عرضه ی قابلیت ها و قدرت درک است. تنها در این صورت است که فرد متقاضی کار می تواند با طرح پرسش های مرتبط شایستگی خود را به رخ گزینش گر بکشد. طرح سوالات بی ربط سبب سرخوردگی فرد گزینشگر می شود. لذا مشاورین حرفه ای شغل یابی به افراد متقاضی استخدام توصیه می کنند که پیش از قرار گرفتن در برابر مصاحبه کننده تا حد ممکن تکالیف خود را انجام دهند. به این معنی که با جستجو و تفکر و صرف زمان کافی تا حد ممکن از فرهنگ حاکم بر شرکت استخدام کننده و اولویت ها و ارزش های آن آگاه شوند و این مهم از طریق مطالعه ی سایت های آن شرکت خاص، افراد شاغل در آن و گرایش های غالب شرکت قابل دستیابی است. مثلاً اگر فرد در پیش دستی کردن در شناخت به این نتیجه برسد که کارفرمای بالقوه اش به قدرت خلاقیت، ایده پردازی و روحیه ی کار جمعی کارکنانش اهمیت ویژه ای می دهد، می تواند در جریان مصاحبه آگاهانه بر این ویژگی های کاریش تاکید کند. روشن است که این راه کار فرد را در مقایسه با سایر داوطلبان در گزینش نهایی یک گام به جلو می راند و شانس استخدامش را افزایش می دهد.
بله، آشنایی پایدار نیز شباهت آشکاری با فرایند کاریابی دارد و همان طور که مجهز شدن به اطلاعات کارساز و پرس وجو شانس فرد را در دست یابی به شغل تقویت می کند، این امر در ارتباط های عاطفی نیزصادق است. برای راه بردن آشنایی نخستین به دیدارهای دوم و بیش تر، فردا باید پیش از هر چیز در دیدار نخست نظر مساعد طرف مقابل را جلب کند و این مستلزم آگاهی از اولویت های ارتباطی شخص است. این اطلاعات امروزه از طریق صفحات و سایت های شخصی افراد مستعد ازدواج قابل دستیابی است. همچنین می توان از طریق آشنایان و دوستان پیشاپیش به درکی نسبی از سلایق همسر بالقوه رسید. اگرچه استناد صرف به این اطلاعات نیز نمی تواند کاری عقلانی باشد. با این حال از آن جا که توانایی حاصل آگاهی است، برای غلبه بر این مشکل می توان از سلیقه های مشترک و کلی مردان آگاه شد و خود را با این سلیقه های مشترک تا حد ممکن سازگار کرد. زیرا هدف عبور از آشنایی های گذرا و لغزان است.

زمانی که در دانشکده ی بازرگانی دانشگاه هاروارد مشغول اخذ دانشنامه کارشناسی ارشد در رشته مدیریت بازرگانی بودم، واحدی را به نام «مصاحبه هنگام ترک کار» می گذراندیم. در این واحد درسی مدیر منابع انسانی جهت پویاسازی و رقابت بهتر در محیط کار، هنگام خروج و بازنشستگی افراد شاغل در این شرکت اقدام به انجام یک مصاحبه از آنان می کرد تا هرچه بیش تر از کیفیت مدیریت شرکت آگاه شود و با اعمال این یافته های تازه در فرایند مدیریت، شرکت را کارآمدتر و رقابت پذیرتر سازد. از آن جا که مصاحبه شوندگان برای همیشه کار خود را در شرکت ترک می کردند، بدون دغدغه نظر واقعی خود را نسبت به مدیریت شرکت و مدیران دوایر مختلف ابراز می کردند. مدیر منابع انسانی نیز پس از ثبت و ضبط این نظرات صریح و عاری از سانسور آن ها را به هیات مدیره منتقل می کرد تا نارسایی های مدیریتی شرکت رفع شود. این راه کار از دو زاویه به بهود مدیریت شرکت کمک می کرد؛ یکی صداقت و روراستی ترک کنندگان کار و دیگری کثرت نظرات صریح و بدون محافظه کاری. بله، مصاحبه هنگام خروج از چنین کارکرد خارق العاده ای برخوردار است و این امتیازی است که من از زمان دانشجویی ام از آن برخوردار بودم و از این هنر در موقعیت کنونی ام در مقام یک مشاور ازدواج بهره ی فراوانی برده ام.
باری، پس از اخذ دانشنامه ام در رشته ی روانشناسی و رشته ی مدیریت بازرگانی از دانشگاه هاروارد، به تدریج وارد حرفه ی مشاوره ی ازدواج شدم و اکنون بیش از ده سال است که در این زمینه فعال هستم. طی این زمان اسباب آشنایی و ازدواج موفقیت آمیز افراد زیادی را فراهم آورده ام. به هر شکل، از آن جا که کار من مشاوره ی ارتباطی است، طی این سال های بلند هدفمندان و متقاضیان بسیاری به من مراجعه کرده اند و از من درباره ی ی شکل دادن به ارتباطی ثمربخش راهنمایی خواسته اند. واقعیت این است که در ابتدای این حرفه نمی توانستم از آگاهانه به برخی از سوالات مراجعینم پاسخ دهم. این مسئله نه تنها سرخوردگی متقاضیان را در پی داشت، بلکه به تدریج اعتماد به نفسم را نیز متزلزل می کرد. تا این که سرانجام یکی از مراجعینم به نام سوفی فکر نظرسنجی از قطع رابطه کنندگان را در هنگام خروج مطرح کرد. با اندیشیدن درباره ی ی این ایده مصمم شدم که برای پاسخ دادن آگاهانه به سوالات هدفمندان، به دلایل اصلی این شکست و ناکامی دست یابم. به زبان ساده تر، می بایست علت قطع ارتباط را از زبان مرد قطع کننده ی ارتباط می شنیدم. بنابراین، از تکنیکی که در دوره ی تحصیلات رسمی ام در دانشکده ی مدیریت بازرگانی دانشگاه هاروارد فراگرفته بودم، یعنی «تکنیک نظرسنجی از کارکنان هنگام ترک کار» استفاده کنم تا به دلیل یا دلایل اصلی قطع ارتباط ازدواج خواهان برسم. چنان که گفتم، برای اولین بار یکی از مراجعینم به نام سوفی جرقه ی این راه کار را در ذهنم زد و از من خواست که از طرف ارتباطی او یعنی جیمز بیست وهفت ساله که یک سرمایه گذار مالی بود، بپرسم که چرا با عدم حضور در قرار دوم سبب قطع آشنایی شده است.
سرانجام پس از کسب اجازه از سوفی با آشنای سابقش یعنی جیمز تماس گرفتم و از او علت قطع ارتباط با سوفی را جویا شدم. جیمز ابتدا سعی می کرد با پاسخ های کلیشه ای و دم دستی از شرم خلاص شود. مثلاً مدعی بود که بین آن ها کشش و جذابیتی وجود نداشته است. هنگام شنیدن این پاسخ سردستی از تاکتیک های تشویق و ترغیب استفاده کردم تا او را وارد جزئیات و استدلال های بیش تری کنم. خوشبختانه تلاش و سماجتم موثر واقع شد و خویشتن داری و محافظه کاری این مرد رنگ باخت. جیمز در توضیح گفت: واقعیت این است که اگرچه من در بازار بورس نیویورک شاغل هستم، اما از آن جا که زاده و پرورده ی نواحی غربی ایالات متحده هستم، قصد دارم که پس از بستن بارم در نیویورک و تشکیل خانواده برای همیشه به شهر و زادگاهم در بخش غربی آمریکا مهاجرت کنم. در حالی که سوفی در دیدار اولمان به اطلاعم رساند که عاشق نیویورک است و در این شهر نیز شاغل است و علاوه بر این، چون والدین و پدر و مادربزرگش در این شهر به دنیا آمده اند و در این شهر چشم از جهان فرو بسته اند، به هیچ وجه حاضر نیست که این شهر را ترک کند. این در حالی بود که حضور من در نیویورک موقت بود. بله، علت اصلی قطع ارتباطم با سوفی این بود که به این باور رسیده بودم که این زن در صورت ازدواج با من نیز حاضر به زندگی در شهر دیگری غیر از نیویورک نیست. با این همه، صادقانه اعتراف می کنم که در دیدار ی اول این زن را زنی خون گرم، جذاب و خوش مشرب یافتم. اما همان طور که گفتم، با خود اندیشیدم که ادامه ی آشنایی با سوفی نمی تواند ثمربخش باشد، چون سوفی حاضر به زندگی در شهر مورد علاقه ام نخواهد بود. بنابراین تصمیم گرفتم که بیش از این وقتم را تلف نکنم.
زمانی که این پاسخ مرد را به اطلاع سوفی رساندم، او هم زمان متعجب و ناراحت شد. چون مدعی بود که اگرچه عشقش به نیویورک ریشه دار است، اما این عشق مکانی او درنهایت تسلیم عشق ایده آلش می شد. به زبان ساده تر، سوفی مدعی بود که اگر با جیمز ازدواج می کرد، حاضر بود در شهر مورد نظر شوهرش زندگی کند. اما متاسفانه این آشنایی دوساعته فرصت بررسی این موضوع را به این زوج بالقوه نداده بود و همین اشتباه ظاهراً پیش پاافتاده سبب شده بود که سوفی فرصت یک ازدواج خوب را از دست بدهد.
با توجه به تجربه ی شخصی ام صادقانه اعتراف می کنم که اگرچه استفاده از این راه کار بسیار ساده بود، اما از قدرت راهگشایی خارق العاده ای برخوردار بود. زیرا می توانستم با یک تماس ساده از علت جذب و دفع مردان ترک آشنایی کرده آگاه شوم و سپس با جرح و تعدیل این کیفیات جذب و دفع طی بیش از ده سال هنر جذب کردن شوهر مناسب را به هنرآموزان و موکلانم بیاموزم. زیرا چنان که پیش تر اشاره کردم، مشاور ازدواج هستم.
به هر شکل، در ابتدای این فرایند بلندمدت بر این باور بودم که هر مصاحبه تقریباً پنج دقیقه طول می کشد، چون مصاحبه شوندگان مذکرم با دادن پاسخ های سربالا و کلیشه ای همچون عدم نمود کشش اولیه و غیره درصدد بودند که خود را از شر من رها کنند. اما در کمال تعجب متوجه شدم که میانگین زمان مصاحبه ام درباره ی ی ترک رابطه با مردان چهل وسه دقیقه بوده است. نکته ی دیگر در این رابطه این است که بر اساس آن چه از تجربه ی شخصی ام برمی آید، فرد به طور مکانیکی و بدون برخورداری از یک برگ برنده نمی تواند زبان مردان مصاحبه شونده را شل کند و آن ها را به ریشه یابی این ناکامی تشویق کند. خوشبختانه من از این مانع بزرگ دور بودم، چون طی این سال ها به مصاحبه گری حرفه ای تبدیل شده ام و دوم این که از یک امتیاز نیز برخوردارم و آن تطمیع کردن این مردان بود. برای همراه کردن مردان سرسخت به اطلاعشان می رساندم که اگر دلایل اصلی قطع ارتباط را به من بگویند، من نیز به این صداقت و روراستی شان پاداش می دهم و این مردان در آستانه ی ازدواج را با تعدادی از موکلان زن خود آشنا می کنم. گذشته از این برای به حرف آوردن این مردان ترک آشنایی کرده متوسل به زبان بازی، ترغیب و تشویق و شگردهایی از این دست می شدم تا از پاسخ های سطحی آن ها خلاصی یابم. زیرا هدفم ریشه یابی مسئله بود. با این همه، تعداد مصاحبه های اصولی و خروجی ام طی این ده سال به بیش از هزار مرد مستعد ازدواج رسید.
بله، این راه کار اگرچه بسیار ساده می نمود، به من کمک کرد طی این سال های بلند به اطلاعات ارزشمندی در حوزه ی ارتباط های عاطفی زن و مرد دست یابم. بدون ذره ای اغراق به اطلاع خوانندگان این کتاب می رسانم که بسیاری از هنرآموزانم با اعمال این ظرایف ارتباطی در ارتباط های آنی درنهایت موفق به رسیدن به هدفشان یعنی ازدواج با یک مرد شایسته شده اند. این راه کار، با دادن الگویی قابل اعتنا آشکارا نارسایی ارتباطی یک زن سرخورده را هرچه تمام تر آشکار کرد، در حالی که این زن برای مدتی بلند اساساً متوجه رفتارهای دفعی خود در دیدارهای اولیه ی آشنایی نبود. نکته ی قابل توجه دیگر این است که من پیش از مصاحبه با مرد قطع رابطه کرده از زن مرتبط با او می پرسیدم که به نظر او علت عقب نشینی مرد مورد نظرش چه بوده است.
بیش از نود درصد زنان در پاسخ به این پرسش روی مسایلی دست می گذاشتند که از زمین تا آسمان با نظرات مرد تفاوت داشت. به زبان ساده تر، تصور زنان سرخورده به هیچ وجه با دلایل ارائه شده توسط مرد هم خوانی نداشت. باری، این واقعیت که برداشت و اثرپذیری اولیه نقش تعیین کننده ای در جذب و دفع اشخاص ایفا می کند، امری بدیهی و مسلم است و فرد تنها در صورتی می تواند در حوزه های کاری و عاطفی و غیره به رابطه اش با طرف مقابل امیدوار باشد که هوشمندانه و آگاهانه در دیدار اول تاثیرات مثبتی بر طرف مقابل برجای گذارد. ظرایف و نتایج حاصل از پژوهش و مصاحبه های بلندمدتم می تواند این هنر و ظرافت ارتباطی را در اختیار هنرآموزان و ازدواج خواهان قرار دهد تا هرچه بهتر به این خواسته ی خود نایل شوند.

با توجه به آن چه به طور گذرا به آن اشاره شد، اکنون طرح این پرسش از طرف متقاضیان منطقی است که آیا جهت به دست آوردن مرد گریزپای مورد نظرشان باید از فردیت و شخصیت خود چشم پوشی کنند؟ پاسخ این است که این ذهنیت و نگرش نمی تواند از اساسی برخوردار باشد. چون همان طور که بعدها در کتاب حاضر برای خواننده روشن می شود، برای مردان شخصیت زنان محرک و مشوق به مراتب قوی تری از جذابیت فیزیکی آنان است. به زبان ساده تر، اگرچه جذابیت جسمی زنان مولفه ای درخور توجه برای جذب و نزدیکی مردان است، در این معادله و موقعیت این شخصیت زن است که حرف اول و آخر را می زند. بر اساس این واقعیت روشن است که زن جهت جذب مرد هرگز نباید شخصیت و حرمت نفس خود را قربانی کند. اما سوالی که اکنون مطرح می شود این است که چگونه زوج های بالقوه می توانند به ارزیابی درستی از شخصیت و فردیت یکدیگر نایل شوند؟ آیا این هدف در یک دیدار کوتاه قابل دستیابی است؟ پاسخ قاطعانه منفی است. با توجه به آن چه اشاره شد، برداشت و ارزیابی اولیه نقش تعیین کننده ای در دوام یا قطع رابطه ایفا می کند. بنابراین، یک فرد ازدواج خواه جهت نیل به هدف خود باید به هر طریق ممکن تاثیرات مثبتی بر طرف مقابلش برجای گذارد و بتواند آشنایی را به قرارهای دوم، سوم و بیش تر بکشاند تا از این طریق طرفین به درک قابل اعتنایی از ویژگی های مثبت و منفی یکدیگر نایل شوند و سپس با سنجیدن این ویژگی ها درنهایت به تصمیم آگاهانه ی خود برسند. بله، به باور من امروزه روابط هدفمند نیاز به ظرافت، هوشمندی و رفتارهای آگاهانه و جذاب دارد تا آشنایی ها در همان دیدار اول گسسته نشود. چون در صورت جذاب یافتن شخصیت همسر بالقوه فرد می تواند از برخی کاستی ها و نارسایی های طرف مقابلش چشم پوشی کند. بله، در عرصه ی ارتباطی کنونی، متقاضیان شباهت آشکاری به شطرنج بازان حرفه ای دارند و در این مقام پیشاپیش چند حرکت طرف مقابل خود را پیش بینی می کنند تا به وسیله ی یکی دو حرکت اولیه مات نشوند.

همان طور که در جریان این فصل به عنوان مقدمه از نظر خوانندگان گذشت، برای به دست دادن یک هنر ارتباطی کارآمد به هنرآموزان و موکلان و به طور کلی خوانندگان این اثر طی بیش از ده سال با بیش از هزار مرد مجرد مستعد ازدواج متعلق به هر قشر و گرایشی مصاحبه کرده ام و در این پژوهش از همکاران مذکر و مونث چندی نیز استفاده کرده ام. در عین حال از طریق تلفن، ای میل، مصاحبه ی حضوری و حضور در مکان هایی چون پارک، سینما و اماکن عمومی موفق به انجام مصاحبه با بیش از هزار مرد شایسته شده ام. در این بررسی میدانی در مجموع به ۴۱۲۵ دلیل دفع کننده از زبان مردان ارتباط گسسته نایل شدم و در عین حال به ۵۹۱ دلیل و جذب کننده دست یافته ام. پس از پالایش و حک و اصلاح این دلایل درنهایت به چند دلیل کلیدی و کلی رسیده ام که خوانندگان در جریان فصول این کتاب با آن ها آشنا می شوند و در صورت اعمال این ظرایف در ارتباط های خود می توانند آسان تر به هدف نهایی شان یعنی رسیدن به ازدواج نایل شوند. سرانجام نکته ی پایانی این است که ظرایف و راه کارهای مطرح شده در این کتاب به دلایل خاصی عمدتاً خطابش را متوجه جنس زن کرده است تا هرچه بیش تر این آنان را از غلطیدن در ارتباط های بی سرانجام ایمن سازد. از آن جا که این راه کارها مستقیماً از دل یک پژوهش میدانی با بیش از هزار آزمودنی استخراج شده است، توصیه های امیدبخش این کتاب می تواند اصیل تر از راه کارهای نظری و روانشناسانه صرف باشد.

شادکام باشید

ریچل گرین والد