کتاب درآمدی بر مردم شناسی گردشگری نشر افکار

هر روز شمار بیشتری از دانشجویان، مقالات، پایان نامه‌ها و رساله‌هایی با موضوع تأثیرات اجتماعی و فرهنگی گردشگری به رشته‌ی تحریر در می‌آورند. در اینجا با دو خطر مواجه هستیم: نخستین خطر از جانب اساتید ناآگاهی است که احتمالاً پیشینه‌ای در تحقیقات کمی و / یا زمینه‌ای در رشته‌های تجاری و بازرگانی دارند. این گونه افراد احتمالاً این انتقاد را وارد می‌کنند که این دسته از مقالات غیرعلمی بوده و بیش از این که عقلایی و تجربی باشند، احساسی و عاطفی‌اند. دومین خطری که با آن روبه‌رو هستیم این است که شاید اتهامی که این اساتید وارد می‌کنند به جا باشد! در واقع ممکن است نگاهی که دانشجویان به ابعاد گردشگری خواهند انداخت، نگاهی غیرجدّی و سطحی باشد و اساس کار آنها نه تحلیلی عینی و واقع‌گرایانه که تفسیری ساختار یافته از جامعه‌ای باشد که در آن زندگی می‌کنند. هدف این کتاب نشان دادن این امر است که تحقیقات کیفی، به ویژه مردم‌شناسی، می‌تواند به مطالعه و بررسی گردشگری و گردشگران بپردازد. مردم‌شناسی یعنی پژوهش میدانی، ثبت اطلاعات، شرح و وصف فرهنگ اساسی و سازمان اجتماعی، در این میان به ویژه مردم‌شناسی اجتماعی، توجه خود را به مطالعه‌ی مشروح و دقیق اجتماعات و خرده فرهنگ‌های خاص معطوف کرده است. در این معنا مردم‌شناسی اجتماعی از جامعه‌شناسی که معمولاً بیشتر متوجه تحلیل گرایشات اجتماعی در جامعه ـ بیشتر با استفاده از روش‌های آماری ـ است متمایز می‌شود. بدین ترتیب می‌توان متوجه شد که مردم‌شناسی علمی تمام عیار است که می‌توان از آن برای مطالعه‌ی کیفی گردشگری و گردشگر بهره گرفت.