کتاب شهر مردگان
ده مقاله در حقوق اساسی مخالفان

شجاعت آقای محلاتی همچو آثار دیگرش قابل تحسین است. رویکرد نویسنده گرچه تحقیقی می نماید اما عمیقا سیاسی است و معطوف به حوادث پس از سال ۸۸ و در نقد سیاست های حاکمیت است، تا جایی که در مقاله آخر آشکارا به نقد سعید مرتضوی و مصباح یزدی می پردازد. بنابراین، از آنجا که به خوبی می دانسته نقد چنین سیستم فکری با استناد به منابع و چارچوبهای دنیای مدرن توجیه و فرافکنی های بسیاری به همراه خواهد داشت، راه حل "نقد از درون" را در پیش گرفته است تا با تکیه بر منابع فقهی و نظریات رهبر گذشته ایران، سیاست های حاکمیتی رهبر فعلی را زیر سوال ببرد در این راستا مشروعیت طیف وسیعی از رفتارهای حاکمیت در قبال مخالفین و منتقدین را که هر کدام به روشنی مصادیقی را از وضعیت فعلی جامعه به ذهن خواننده می آورند، با استناد به منابع فقهی و حتی با تفسیر قرآن و سیره زیر سوال می برد و در جاهایی هم فرضیات قابل تاملی از دل تحلیل ها بیرون می کشد، مانند فرض مضاف بودن شرط اسلام بر اصول حکومت داری، به جای شرط جایگزین بودن آن اما دو نکته و یک ایراد در نقد کتاب باقی میماند. اول اینکه گرچه تاکید بر نقد درونی برای رد مشروعیت سیاست های حاکمیتی است، اما همچنان جای این سوال باقی میماند که تا چه حد همین اصول فقهی و منابع اسلامی استفاده شده قابل استناد می باشند یا حتی در شکل گیری ناهنجاری های فعلی می توان انگشت اتهام را به سوی همان اصول دراز کرد. نکته دوم هم اینکه شاید برای مخاطب عام که در همین جامعه زندگی می کند، این بی عدالتی ها و ریشه های آنها آنقدر بدیهی بنماید که سراسر کتاب حرف چندان تازه ای نداشته باشد و از این منظر میشود اثر را همچو مانیفستی سیاسی دید که تلاش دارد این مشکلات را بازطرح کند. در نهایت از جنبه تحقیقی این ایراد وجود دارد که فرازهای زیادی به زبان عربی در متن موجود است اما حداقل انتظار میرفت تا ترجمه آنها در پاورقی یا انتهای کتاب ذکر شود

کتاب بسیار دقیق و با مبانی کاملا منطقی جلو رفته که از شخصیت حجت الاسلام سروش محلاتی انتظاری بیش از این نمی رود