کتاب وصیت نامۀ میلیونر نشر افکار

تلفن میلیونر را برداشت. قیافه ای به خودش گرفت که انگار مشغول حل کردن یک مشکل است و گوشی را گذاشت. قلم مون بلان را برداشت. روی برگه یادداشت چند خطی نوشت. انگار که پیام مهمی باشد. پوشۀ چرمیی که با نوار مشکی بسته می شد هم آنجا بود که یک دسته ای کاغذ لای آن بود. مرد جوان آن را برداشت. نوار را باز کرد ولی دچار تردید شد: آیا این کارش بی ادبی و جسارت نبود؟ اگر میلیونر متوجه می شد آیا از او مکدر نمی شد؟ اما سرانجام کنجکاوی بر او غلبه کرد و دستش بی اختیار جلو رفت و پوشه را گشود. نوشتۀ روی برگه ها او را دچار شوک و حیرتی وصف ناپذیر کرد. اشک به سرعت به چشم هایش دوید.