کتاب هنوز آلیس

«هنوز آلیس» نخستین کتاب خانم لیزا جنواست که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد و بلافاصله جایزه‌ی نیویورک تایمز برای پرفروش‌ترین کتاب و در سال ۲۰۰۸ جایزه‌ی برونته را از آن خود کرد. ازین کتاب فیلمی به کارگردانی «ریچارد گلتزر» اقتباس شده است که برنده جایزه اسکار بهترین نقش اول زن شده است. کتاب، داستان زندگی یک استاد ۵۰ ساله‌ی دانشگاه هاروارد است که روان‌شناسی شناخت و زبان‌شناسی تدریس می‌کند. اما در اوج زندگی حرفه‌ای خود به بیماری آلزایمر زودرس مبتلا می‌شود. داستان این کتاب درباره‌ی هویت است، درباره‌ی زندگی و درباره‌ی رابطه‌ی انسان‌ها با یکدیگر در مقابل بحران‌های بزرگ. درباره‌ی زنی است که در طول زندگیش درباره‌ی توانایی‌های ذهن خواند، نوشت و حالا اسیر دیو آلزایمر شده که هر روز گوشه‌ای از ذهنش را به تاراج می‌برد، همان ذهنی که او را، آلیس را می‌ساخت، که آلیس را تعریف می‌کرد، که هویت و یگانگی‌اش بود. زیبایی داستان آن است که از زبان خود آلیس روایت می‌شود، از زبان کسی که هر روز میزان تخریب مغزش را می‌سنجد، و این هنر نویسنده است که با چیره‌دستی، خواننده را گام‌به‌گام و به موازات پیشرفت بیماری، با آلیس همراه می‌کند. در نیمه‌ی این راه است که خواننده، بی‌آن‌که خود متوجه شود، با آلیس، درد جانکاه او، اندوهی که وی را ذره‌ذره می‌خورد، همدل و همدرد می‌شود. عجز او را درک می‌کند و وحشتش را می‌فهمد، اندوه از دست دادن هر آن‌چه دوست می‌داشت، وحشت و درد انتقال بیماری به فرزندانش و عجز در برابر آلزایمر. لیزا جنوا به خوبی توانسته عواطف این انسان درمانده را انتقال دهد، و در این راه نه تنها از هنر نویسندگی‌اش بهره گرفته، که سال‌ها در مورد بیماران آلزایمری تحقیق کرده است. ابتلای مادر بزرگش به بیماری آلزایمر برایش انگیزه‌ای شد که در رشته‌ی عصب‌شناسی از دانشگاه هاروارد مدرک دکترا بگیرد و در حال حاضر نیز برای نشریه‌ی انجمن ملی آلزایمر می‌نویسد