کتاب نامه ای به اورست و کوچه های تبس ایاکووس کامبانلیس نشر قطره

ایاکووس کامبانلیس در دو اثر تک‌‌‌پرده‌‌‌ای‌‌‌اش، «کوچه‌‌‌های تبس» و «نامه‌‌‌ای به اورست» به سرفصل‌‌‌هایی می‌‌‌پردازد که برگرفته از دوران باستان است. این مهم در آثار بسیاری از نویسندگان بزرگ مانند ولتر در اثر «اورست» (۱۷۵۰)، هوفمنشتاین در «الکترا» (۱۹۰۳)، یوجین اونیل در «عزا برازنده الکترا است» (۱۹۳۱)، ژیرودو در «الکترا» (۱۹۳۷)، مارگریت یورسنار در «الکترا» (۱۹۴۴)، کازانتزاکیس در «پرومته» (۱۹۴۵) و آثار دیگر مشاهده می‌‌‌شود. شخصیت‌‌‌ها و قهرمانان کلاسیک باستانی، نسبت به هر دوران و هر وضعیت اجتماعی، بیانگر آرمان‌‌‌های آزادی‌‌‌خواه، تحلیل روانی، واکنش در برابر استقرار نظام سیاسی و هجو اجتماعی از دیدگاه هر نویسنده بوده‌‌‌اند. کامبانلیس به وسیلۀ «اورست» در پی اجرای عدالت و عذرجویی برای کلیتمنسترا است و همان‌‌‌گونه که خود او می‌‌‌گوید: «...مونولوگِ «نامه‌‌‌ای به اورست» سال‌‌‌های زیادی در درونم نجوا می‌‌‌کرد و این به این دلیل بود که هر بار در حال تماشای نمایش‌‌‌های «اورستیا» یا «الکترا» بودم از کلیتمنسترا جانبداری و او را درک می‌‌‌کردم. به او حق می‌‌‌دادم. احساس می‌‌‌کردم به او بیش از هر کس ظلم شده و همین بود که او یکی از محبوب‌‌‌ترین شخصیت‌‌‌های تئاتری‌ام شد. علاقۀ شدید به والدینم، باورهایم در مورد خانۀ پدری و بقای‌‌‌مان طی دوران سرد جنگ، به طور قطع باعث شد که تلاش کلیتمنسترا برای نوشتن واقعیت‌‌‌های احساسی‌اش در قالب یک نامه به اورست از احساسات شخصی خود من تغذیه کند...»