کتاب اوراد اللیالی و الایام ابن عربی نشر انتشارات مولی

گوید: دعا ـ چنان‌که رسول خدا صلی اللّه علیه وسلم فرموده: ـ حقیقت و مغز عبادت است و همان وسیله عظماست برای دستیابی به مطلوب، و خداوند بر بنده‌ای که دعا و درخواست نکند خشم می‌گیرد، در این امر منتهای کرم و بخشش خداوندی است، رسول خدا صلی اللّه علیه وآله وسلم مارا آموخته که هر مورد کوچک و بزرگی را از خداوند درخواست کنیم، زیرا هیچ چیز بر خداوند بزرگ نیست و نزدش عظیم نمی‌نماید، بلکه او از هر بزرگی بزرگتر و از هر مهربانی مهربان‌تر، و از هر عظیمی عظیم‌تر است، لذا آزرم دارد دست بنده‌اش را که نیازمند است چون به سوی او دراز شود و درخواست نماید خالی بازگرداند، حاشا که چنین کند! بدون حساب می‌بخشد و از کسی که خاضعانه به گناه خویش اعتراف نماید و توبه نماید، از او درمی‌گذرد، این چه کرم و بخشش و چه عظمتی است که این مولای کریم و ربّ رحیم بدان متّصف است؟! ای برادر مسلمان و ای دوست گرامی! از اینجا بدان که بنده چه قدر باید زیانکار باشد که از این دَر ـ درگاه ارحم الراحمین و بخشنده‌ترین بخشندگان ـ به خسران بازگردد و به در بنده ضعیفی چون خودش روی آورد که مالک و اختیاردار هیچ چیز از خودش نمی‌باشد و بسا که از او هم نیازمندتر باشد، پس بنده را سزاوار است که به یک دَر، که دَرِ مولای عظیمِ کریمِ حلیمی که نعمت‌هایش با گذشت زمان پایان نمی‌پذیرد وخزاینش بی‌انتها و تمام‌نشدنی است روی آورد.