کتاب نویسش در نمایش نشر انتشارات کتاب نیستان

گاهی که زیر خیمه‌ی تعزیه یا پای ویترین جشنواره‌ای، نمایشنامه­نویسان ناجوان کشورم را می‌بینم خاموشانه از آن‌ها می‌پرسم: چرا ما همچنان نمایشنامه می‌نویسیم؟ وقتی کتاب‌های داستان (کوتاه یا بلند) در شمارگان بیشتری چاپ می‌شوند و پخش و فروش بهتری هم دارند چرا سوژه‌های‌مان را به داستان تبدیل نمی‌کنیم؟ وقتی فرایند تولید یک نمایشنامه به نمایش صحنه‌ای، گاه سال‌ها طول می‌کشد و اگر این فرایند با بدسلیقگی‌ها یا ناداوری‌های گروهک‌های بازخان و بازخوان و بازبین و بدبین مواجه نشود در انتها محدود به چند اجرای معدود در یک شهر و محل خواهد بود چرا باز نوشتن نمایشنامه؟