کتاب یک روز نشر انتشارات روشنگران و مطالعات زنان

لوییجی پیراندلو در طول زندگی‌اش همواره به نوشتن داستان‌های کوتاه پرداخت و تنها نمایشنامه‌نویسی به اندازه‌ی نوشتن داستان کوتاه مورد توجه و علاقه‌ی وی بود، هر چند که در پاره‌ای از اوقات شعر، رمان و مقاله‌نویسی هم بخشی از دل‌مشغولی‌اش را می‌ساخت. پیراندلو در سال ۱۹۲۲ تصمیم گرفت که به داستان‌های کوتاهش که تا آن زمان به صورت پراکنده منتشر شده بود ساختاری واحد تحت عنوان«داستان‌هایی برای یک سال» بدهد. مجموعه‌ای شامل بیست و چهار بخش، هر یک حدود پانزده داستان و در کل ۳۶۵ داستان (یک داستان برای هر روز از سال). اما پانزدهمین جلد این اثر به دلیل مرگ نویسنده ناتمام ماند که پس از مرگ وی در سال ۱۹۳۷ تحت عنوان یک روزمنتشر شد این داستان‌ها به شکل معدنِ شگفتی‌انگیزِ شرایط و پرسوناژهای متفاوت، «آینه‌های کوچک بسیاری» را می‌سازند که بازتاب تمام عیار دیدگاه تلخ پیراندلو نسبت به زندگی است. به هر روزِ زندگی یک داستان با درد و رنج خاص خود تعلق دارد. در واقع، این داستان‌های ساده و بی‌آلایش، در توالی سریع و مستقیم در کنار یکدیگر، بدون هر قاب و پیوندی، ترسیم‌کننده‌یِ از هم‌گسیختگی، آشفتگی و هرج و مرج هستی است که نگاه نافذ پیراندلو به آن چشم دوخته و به کند و کاو اعماق سرگیجه‌آور روح و روان می‌پردازد و صحت و سُقم ظواهر را متزلزل می‌سازد. یک چیز، در چیزی دگر حیات داشتن که هیچ چیز نیست، سنگی. و حتا گلی که مدت عمرش کوتاه است: حتا، این شمعدانی... اوه، پایین رانگاه کن، در باغچه، آن شمعدانی قرمز را. چطور شکوفا می‌شود؟ چرا؟ در شب، گاهی اوقات در باغچه‌ها به ناگاه گلی شکوفا می‌شود؛ و هیچ‌کس دلیلش را نمی‌داند.