کتاب درس پژوهی پیتر دادلی نشر دوران

امروزه در نظام‌های آموزشی پیشرو، روش‌ها و رویکردهای بسیاری برای بهسازی آموزش و یادگیری در مدرسه و کلاس درس مطرح و مورد توجه است. یکی از این روش‌ها و رویکردها "درس­پژوهی" است. درس­پژوهی را می­توان رویکردی علمی و عملی برای کارآمدتر کردن و ارتقای فرآیند آموزش به حساب آورد. هدف نهایی این شیوۀ عمل، که توجه بسیاری از معلمان، متخصصان، مدرسان تربیت معلم، محققان آموزشی و مربیان تربیتی جهان را به خود معطوف کرده، هم اصلاح و بهبود آموزش و تدریس است و هم توانمندسازی معلم و ارتقای کیفیت تدریس او. به بیان دیگر، آموزشگر را به تفکر و بازاندیشی دربارۀ مهمترین مسائل و مشکلات معلمی، از قبیل آموزش، کلاس­داری، محتوای درس، تدریس، برنامه درسی و... ترغیب می‌کند. این رویکرد از منظر بعضی از صاحب­نظران،"ایده­ای جهانی برای بهسازی آموزش و غنی­سازی یادگیری است" (سرکارآرانی، 1390). از منظر "حبیب زاده" (1392)، درس­پژوهی فرآیند مطالعه، طراحی، اجرا، بازبینی و اصلاح مشارکتی طرح درس­ها توسط معلمان در کلاس درس از طریق تمرکز بر جریان یادگیری فراگیران به منظور توسعۀ حرفه­ای معلمان و بهبود جریان آموزش و یادگیری است.