کتاب کودک سیاه کامارا لی نشر دیدآور

کامارا لی در سال ۱۹۲۸ در کوروسا (گینه‌ی علیا)، در خانواده‌ی مردی زرگر و آهنگر به ‌دنیا آمد. او که در خانواده‌ای مسلمان پا گرفته بود، نخست به مکتب سنتی و سپس به مدرسه‌ی ابتدایی فرانسوی کوروسا وارد شد و پس از آن در آموزشگاه فنی کناکری به تحصیل ادامه داد. در خاتمه‌ی دوران آموزشگاه، با کسب رتبه‌ی نخست، بورسی برای مرکز آموزش اتومبیل در آرژانتوی فرانسه دریافت داشت. پس از این دوره تصمیم گرفت آموزش خود را در پاریس ادامه دهد. ضمن دنبال‌کردن درس‌های شبانه‌ی کنسرواتوار ملی حرفه‌وفن در کارخانه‌ی سیمکا نیز کار می‌کرد. کامارا پس از استقلال کشورش در سال ۱۹۵۸ به گینه بازگشت و با عنوان دیپلمات از سوی کشور خود در غنا و سپس در لیبریه مشغول به کار شد. تا سال ۱۹6۵ چندین شغل حساس به عهده‌ی او گذاشته شد. از این تاریخ به بعد، به دلیل ناسازگاری با رژیم گینه، در سنگال اقامت گزید. پس از کتاب کودک سیاه ــــــ که در سال ۱۹۵۴جایزه‌ی نویسندگی شارل ویون را به خود اختصاص داد ــــــ دو کتاب دیگر با عناوین نگاه شاه و دراموس منتشر کرده است. کتاب حاضر سرشار از تصویر بیشه‌ها و صحرا و جنگل‌های بکر و وحوش و مارهاست، تصاویری که برای بسیاری نام آفریقا را در خاطر زنده می‌کند، و بسیارند کسانی که از ابعاد و گوناگونی چشم‌اندازهای آفریقا و مردمانی که در آن به سر می‌برند، آگاهی چندانی ندارند. گینه منطقه‌ای است ساحلی که زمانی آفریقای غربی فرانسه خوانده می‌شد و پایتخت بسیار مدرنش «کناکری» در ساحل اقیانوس اطلس ساخته شده است. با وجود این، کوروسا، و دشت داخلی که به سلسله‌جبال فوتا جالون تکیه داده است، در زمانی که لی چشم به جهان گشود، هنوز از جهان تازه بویی نبرده بود. با حکایت این کودک سیاه، زندگی خانواده‎ای از قوم مالینکه و از منطقه‌ی مسلمان کشور ترسیم می‌شود. زندگی آرامی که با مدرسه، جشن‌ها و برداشت برنج در ماه دسامبر (آخر پاییز و اوایل زمستان)، مراسم ختنه و دلهره‌ی شب کندن دیارا، شب شیرها، وزن و آهنگ می‌گیرد. حکایت کامارا لی نه تنها گزارشی است از زندگی در گینه‌ی علیا، بلکه خاطراتی است غریب از دوران کودکی.