
یک جامعۀ شهری مدرن و پیشرفته را در نظر بگیرید که ناگهان تمام ساختارهای زندگی جمعی آن از بین میرود و همه به سرنوشتی ذلتبار و رقتانگیز دچار میشوند. تمدنی که دارای بافتهای پیشرفته است و در طول قرنها، توسعه و تکامل یافته و با این حال، در تأمین نیازهای اولیۀ انسان هنگام بروز بحران درمانده است. انسانهای بهظاهر متمدنی که وقتی مجبور میشوند در آسایشگاه روانی کنار هم زندگی کنند، کمکم خوی حیوانی خود را نشان میدهند؛ از سوی دیگر، این کتاب، دولتمردان و سیاستمدارانی را به تصویر میکشد که مدعی تأمین آسایش مردم هستند، درحالیکه نسبت به سرنوشت آنها بیتفاوتاند. این رمان، استعارهای است از «عدمتوانایی دیدن»؛ به این معنی که وقتی ارزشهای زندگی از بین میرود، کرامت انسانی روزبهروز بیشتر مورد حمله قرار میگیرد. وقتی جهل و نادانی در جامعه گسترش مییابد، حتی معدود افراد روشنفکر هم، مانند افراد کوتهبین و ناآگاه رفتار میکنند.
کوری را میتوان یک کتاب انتقادی نسبت به هنجارهای اجتماعی دنیای مدرن در نظر گرفت. نثر دشوار ساراماگو و استفاده نکردن از علائم نقطهگذاری و پاراگرافبندیهای معمول، نشان از سردرگمی و بیهویتی افراد دارد و دنیای پیچیدۀ کورها را کورتر نشان میدهد؛ درواقع، سبک نوشتاری او به ما کمک میکند که سرگشتگی آدمهای رمان را بهتر درک کنیم. شخصیتهایی که نام ندارند و فقط براساس شغل یا ویژگیهای ظاهریشان در داستان شناخته میشوند و این نشان از بیهویتی آنها دارد. قطعاً این داستان فلسفی، شما را بهشدت تحت تأثیر قرار خواهد داد و مدتها فکرتان را مشغول خواهد کرد.
| فرمت محتوا | epub |
| حجم | 1.۷۲ کیلوبایت |
| تعداد صفحات | 272 صفحه |
| زمان تقریبی مطالعه | ۰۰:۰۰ |
| نویسنده | ژوزه ساراماگو |
| مترجم |