موران را نويسنده ‌ى دنياى مدرن خوانده‌اند، كسى كه جغرافياى ادبيات را گسترش داده است. موران باور داشت كه دنياى مدرن عجول است و آدم ها از آن عقب مى‌ افتند، حالا مى‌ خواست آدمى را معرفى كند كه از دنيا تندتر مى ‌دود: «سرعت قاتل رنگ هاست. صفحه‌ ى هزار رنگ چون بچرخد، فقط رنگ خاكسترى را مى‌ بينى.»

پـل مـوران (1888-1976) نويسنده، شـاعر، نـاقد، نمـايش ‌نـويس و فيلم‌نامه‌ نويس بود. اخلاق ‌گرا، وقايع‌ نويس، گزارش گر، تاريخ‌ نويس. با نثرى شتاب‌ زده و نگاهى نافذ. مى ‌گويند سبک او همانند تصويرهاى تند سينمايى بود و درباره‌ ى شيوه‌ ى تدوين او هم حرف‌ ها زده ‌اند. خيلى نوشت و بيش تر كارهاى‌ اش در همان دوران طولانى زندگى ‌اش منتشر شدند. در فضايى فرهنگى و هنرى رشد كرد، اما به دانشكده ‌ى علوم سياسى رفت و ديپلمات شد. از اين‌ رو مدام در سفر بود.

موران نژادپرست بود، ضد يهود، شيفته‌ ى بنيتو موسولينى، دشمن دمكراسى و سوسياليسم.