کتاب چگونه شوستاکوویچ نظر مرا تغییر داد نشر گیلگمش

راستش این کتاب چندان هم درباره‌ی آن «شوستاکوویچ» نیست. درباره‌ی آن آهنگساز پیچیده و رنج‌کشیده و ترس‌خورده از سانسور و سرکوب که کتاب‌های متعددی درباره‌اش نوشته شده‌ است، نیست. این کتابی‌ است درباره‌ی لذت رهایی‌بخش موسیقی.

استیون جانسون، موسیقی‌دان و منتقد برجسته‌ی موسیقی، در طول این نوشتار با صداقتی تحسین‌برانگیز تجربه‌های شخصی‌ای را که از روند درمان بیماری افسردگی‌اش داشته ‌است گره می‌زند به تأویل و تفسیرهای فنی و تاریخ هنری که از موسیقی «شوستاکوویچ» ارائه می‌دهد و از دل این دو جریان موازی خواننده را هم با زندگی و آثار آهنگساز آشنا می‌کند و هم اهمیت نورانی و شفابخش هنر را گوشزد می‌کند.

ساختار کتاب از منظر نوع روایت کم‌نظیر است. چندان که بعید به‌ نظر می‌رسد در حوزه‌ی نقد و تحلیل موسیقی تابه‌حال به چنین چیزی برخورده باشیم. منتقد میان خودِ افسرده‌اش که دارد برای درمان دست‌وپا می‌زند و آهنگسازی که موضوع نوشتار اوست نوعی هم‌ذات‌پنداری ایجاد می‌کند و رفته‌رفته هم خودش و هم آهنگساز رنجور را از دل ظلمات به‌ سمت نور پیش می‌برد.