کتاب زهدان سکوت نشر گروه انتشاراتی ققنوس

در قسمتی از کتاب «زهدان سکوت» می‌خوانیم: «مادر هشیار بود در آن همه فراموشی، می‌دانست تا آواز سرندهد قرار نمی‌گیرد. نگاهی که بخواهی نخواهی بدزدی‌اش هشیارتر می‌شود، شکار می‌کند هرآنچه نباید ببیند و درست نوکر حواس پنجگانه‌ات می‌شود، گوش به فرمان چیزی که از آن فرارمی‌کنی، در آن خنکای دلچسب تابستان موهای روی پوستت را سیخ می کند، اندامت را می‌لرزاند، حتی به دهانت هم کار دارد، مثل زهرمار تلخ تلخش می‌کند و هرچه بخواهد توی گوش‌هات زمزمه می‌کند، اصلا سوت می‌کشد توی گوش‌هات و بدتر از همه اختیار مشامت را از تو می‌گیرد ناگهان بوی تیزاب مغزت را پرمی‌کند، بوی تیزابی که سال‌های سال بود تا عمق زمین فرورفته بود، ولی جاخوش کرده بود توی دماغ مادر...»